اتیولوژی یا شناخت علت بی دندانی و موارد تجویز کشیدن دندان را در این پست خدمتتان توضیح می دهیم .
ارزش یک دندان نه تنها از نقطه نظر زیبایی مهم است بلکه جزء مهمی از عمل هضم و همانند سازی غذا به حساب می آید . علی رغم این مسائل ، دلایل زیادی نیز وجود دارند که کشیدن دندان ها را – چه شیری و چه دائمی – موجه می سازند . گاهی دندان های کاملا نرمال را نیز می باید جهت اصلاح عمل جویدن و جلوگیری از مال اکلوژن فدا نمود .
در بسیاری از موارد نیز دندان ها را به علت اینکه مبتلا به بیماریهایی هستند که نه تنها مانع کاربرد درستشان در عمل جویدن غذا می شود ، بلکه به دلیل اینکه می توانند سلامتی عمومی بیمار را به سبب انتشار عفونت به مخاطره بیندازد باید کشید .
آلن ( Allen ) در سال 1944 دلایل عمده ای را که در نهایت باعث انهدام و کشیدن دندان ها می شوند مورد بررسی قرار داده و دریافته که عامل اصلی انهدام دندانی پوسیدگی آنهاست . در (48/8 درصد) از کل بیمارانی که وی مورد بررسی قرار داد دندان ها به علت پوسیدگی کشیده شده بودند . شایع ترین عامل دیگری که باعث از بین رفتن دندان ها ( در مطالعه وی ) شده بود بیماری پریودنتال بوده که (40/7 درصد) را شامل می شده است . در بیماران مبتلا به پوسیدگی حدودا 3/29 دندان در اثر پوسیدگی کشیده شده و حال آنکه در بیماران مبتلا به بیماری پریودنتال ، تقریبا 10/35 دندان کشیده شده بود .
از دیگر موارد تجویز کشیدن دندان :
- دندان هایی که به دلیل نکروز پالپ و عفونت پری اپیکال ناشی از پوسیدگی دندان که قابل درمان از طریق اندودنتیک نبوده اند .
- دندان های غیرقابل درمان مبتلا به بیماری پریودنتال
- دندان های شیری بیش از حد بر جای مانده
- کشیدن دندان های سالم جهت اصلاح مال اکلوژن
- کشیدن دندان ها به جهت تامین زیبایی
- کشیدن دندان ها به دلایل پروستودنتیک ( به شدت منحرف یا نابجا قرار گرفته )
- دندان های غیرقابل ترمیم
- دندان های اضافی
مطالب مرتبط :
