همان طور که در مطالب قبل در مورد پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت توضیح داده شد، در این مطلب برداشت از استخوان لگن صورت می گیرد که توضیحاتی در این خصوص داده شده است. برای برداشت استخوان ابتدا باید بیمار را سوپاین کرده و بیهوشی عمومی اعمال می شود که با قرار دادن یک مسیر هوایی نازوتراکئال دسترسی آزاد به ناحیه دهانی حلقی امکان پذیر می شود.

جراحی دهانی معمولاً بعد از برداشت پیوند استخوان انجام می شود. چرا که فضای کار در اطراف بیمار را محدود می کند. اگر فقط برداشت از یک ناحیه مد نظر باشد جراح باید یک جسم برجسته زیر آن قرار دهد. در انتخاب ناحیه ی مناسب برای برداشت یک نکته انتخاب ناحیه ای است که فرد روی آن می خوابد. اگر قرار است برداشت دو طرفه صورت گیرد نیازی به استفاده از یک جسم برجسته نیست. اساساً ناحیه مختلف برای برداشت پیوند از ایلیوم وجود دارد. قدام کرست ایلیاک به بقیه قسمت ها ارجع است. چون برداشت از ناحیه خلفی معمولاً به یک یا دو پلیت کورتیکال محدود می شود در حالی که برداشت پیوند تری کورتیکال مد نظر است. به علاوه عرض استخوان در ناحیه کرست ایلیوم گاهی در ناحیه قدامی بزرگتر از آناتومی ناحیه وسط کرست است. یک برش 7 تا 8 سانتی متری عرضی در وسط پروگزیمال یا دیستال کرست ایلیاک داده می شود. از ایجاد برش درست روی برجستگی کرست ایلیاک پرهیز می شود. چرا که بعداً به واسطه پوشیدن لباس یا بستن کمربند آزرده خواهد شد.

برش باید دست کم به اندازه 2 سانتیمتر در سمت لترال خار قدامی فوقانی ایلیاک (ASIS) داده شود تا از صدمه دیدن عصب فمورال جلدی جلوگیری شود که به ندرت ممکن است از این ناحیه عبور کند. از الکتروکوتر برای هموستاز و ایجاد برش از میان بافت های زیر جلدی تا فاسیای  پوشاننده ایلیوم استفاده می شود.

مطالب مرتبط:

خونریزی در جراحی سینوس