رابطه میان استرس و استرین تعیین کننده ضریب کشسانی (سختی) یک ماده است. ضریب کشسانی میزان تغییرات ابعادی در یک ماده برای سطح استرس داده شده را نشان می دهد. ضریب کشسانی دندان مشابه استخوان کورتیکال است. ایمپلنت های دندانی معمولاً از تیتانیوم یا آلیاژهای آن ساخته شده اند. ضریب کشسانی تیتانیوم 5 تا 10 برابر بیشتر از استخوان کورتیکال است.

اصول مهندسی که آنالیز دستجات مرکب خوانده می شود، بیان می کند که هنگامی که دو ماده با ضریب کشسانی متفاوت کنار هم قرار داده می شوند بدون هیچ ماده بینابینی و یکی از آن ها بارگذاری می شود، افزایش سطح استرس در زمانی که هر دو ماده برای اولین بار در تماس با هم قرار می گیرند مشاهده خواهد شد. در محل اتصال استخوان – ایمپلنت، دارای شدت بیشتری در ناحیه استخوان کرستال است این پدیده در هر دو مطالعه آنالیزی فتوالاستیک finite element سه بعدی زمانی که ایمپلنت ها بارگذاری می شوند، بدون محرک استخوانی مشاهده شد. بیان کردند که تحلیل استخوان مارجینال مشاهده شده به صورت کلینیکی و رادیوگرافی در اطراف ایمپلنت ها از الگوی مشابهی تبعیت می کند. لازم به ذکر است که این نکته بیان شود تیتانیوم 5 تا 10 مرتبه از استخوان کورتیکال سخت تر است.

مطالعات بر روی حیوانات در خصوص توانایی بافت استخوانی

مطالعات متعددی در این زمینه بیان شده است برای مثال Howshaw و همکارانش، ایمپلنت های دندانی را در استخوان فمورسگ عمود بر محور استخوان بلند و عمود بر مسیر استخوان ها قرار دادند. بعد از وارد کردن یک بار کششی بر ایمپلنت ها به مدت تنها 5 روز، سلول های استخوانی از الگوی دندانه های ایمپلنت تبعیت کرده و در مقابل بار مقاومت می کنند.

مطالب مرتبط:

ایمپلنت های دندانی برای چه کسانی مؤثر است؟