جریان لنف از مویرگ های با انتهای بسته آغاز می شود که مایع بافتی را تخلیه می کنند و آن را به رگ ها بزرگ تر و در نهایت به دو مجرای لنفاتیک اصلی منتقل می کنند و در نهایت در ریشه ی گردن به خون وریدی وارد می شوند. رگ های لنفی (در مسیر خود) به گره های لنفی برخورد می کنند. هر قسمت از بدن دارای یک دسته گره لنفاوی اصلی است که آن ناحیه را تخلیه می کنند. شناخت گره های لنفاوی منطقه به تشخیص مناطق پنهان عفونت کمک می کند. با وجود این که محل گره های لنفاوی منطقه ای تقریباً ثابت است، در تعداد و اندازه ی آن ها گوناگونی بسیار زیادی وجود دارد.
گروه غیر زوج گره های زیر چانه ای بین استخوان هیوئید و شکم های قدامی عضلات دی گاستریک در مثلث زیر چانه ای قرار گرفته اند. این گره ها لنف قسمت میانی لب پایین، پوست چانه و نوک زبان را تخلیه می کنند. مقداری از لنف اینسایزورهای پایین و لثه در این ناحیه به گره های زیر چانه ای تخلیه می شود.
گره های لنفی زیر فکی در مثلث زیر فکی بین دو شکم عضله ی دی گاستریک و بوردر پایینی مندیبل قرار گرفته اند. این گره ها را می توان به سه زیر گروه قدامی، میانی و خلفی تقسیم کرد که هر کدام با یک گره لنفاوی بزرگ و یا دو و یا چند گره لنفاوی کوچک تر نمایش داده می شوند. بعضی از این گره ها در نیچ زیر فکی (فضای بین عضله ی مایلوهیوئید و سطح مدیال مندیبل) توسط تنه ی مندیبل پنهان می شوند و فقط با فشار دادن انگشت به سمت بالا بر روی سطح داخلی فک پایین قابل لمس هستند. لمس این گره ها با دست با خم کردن سر بیمار به سمت جلو و طرفی که معاینه می شود آسان تر خواهد شد.