انواع All-on-4 ( استاندارد – هیبرید – زایگوما )

برای طرح ریزی جراحی All-on-4 نیاز به معاینات دقیق کلینیکی و رادیوگرافی قبل از عمل است .قبل از هر چیز خط لبخند بیمار باید ارزیابی شود . محل تلاقی لبه های پروتز و لثه حین لبخند نباید دیده شوند .

ارتفاع و عرض استخوان موجود بین دیواره های قدامی سینوس ماگزیلا در فک بالا و یا بین سوراخ های منتال در فک پایین تعیین کننده نوع انتخابی  All-on-4 خواهد بود . برای قرار دادن 4 ایمپلنت در این نواحی حداقل عرض 5 میلی متر در دو فک ، حداقل ارتفاع 10 میلی متر در فک بالا و 8 میلی متر در فک پایین لازم است . سمفیز فک پایین حتی در استخوان کاملا بی دندان نیز باقی می ماند و بدین ترتیب همواره امکان اجرای تکنیک استاندارد  All-on-4 در فک پایین وجود دارد ، ولی در فک بالا حفره ی سینوس و حفره ی نازال تمایل به اشغال فضای استخوانی دارند و در بسیاری از موارد ارتفاع استخوان موجود کمتر از 10 میلی متر و عرض آن نیز کمتر از 5 میلی متر می باشد و گاهی حتی فقط یک لایه استخوانی کورتیکال نازک بین حفره دهان و سینوس ماگزیلا یا حفره بینی باقی می ماند.

از انواع All-on-4 در نوع هیبرید  All-on-4 انکوریج ایمپلنت ها توسط استخوان زایگوما و ماگزیلا فراهم می شود . در حالی که که در نوع زایگومااز انواع All-on-4 ، فقط از این استخوان برای ساپورت ایمپلنت بهره می بریم .

پروتکل 4 مرحله ای

مشاوره جلسه اول:

1 – 2سری قالب گیری در مرحله اول انجام می شود . یکی حفظ می شود و یکی تغییر داده می شود ( ساخت دنچر کامل یا واکس آپ اگر دندان های باقیمانده وجود دارد )

2 – دوپلیکیت کردن پروتز برای ساخت راهنمای اکلوزالی یا جراحی

3 – گرفتن رادیوگرافی ها و فتوگرافی های لازم

مشاوره جلسه دوم:

1 – ارزیابی ساپورت لب و خط لبخند 

2 – دادن دستورات قبل از جراحی

مشاوره مرحله سوم ( جراحی ) و چهارم ( پروتز )