برتری ایمپلنت بر پروتزهای دندانی
دندانپزشکان برای هر دندان یک نام و یک شماره اختصاص داده اند. در واقع دندان ها یک سیستم کاملی از دندان ها را تشکیل می دهند. از دندان های قدامی (دندان های جلو) برای بریدن و قطعه کردن مواد غذایی استفاده می شود. نکته ی مهم در مورد دندان ها ی خلفی این است که آن ها از ارتفاع عمودی صورت حمایت می کنند.
زمانی که جای خالی دندانی وجود داشته باشد؛ بر خلاف ایمپلنت و پروتزهای دندانی، دندان حرکت می کند. این تغییرات زمانی که دندان ها بر روی هم فشار وارد می کنند، تمایلی رو به جلو پیدا می کنند. تمام این ها باعث تغییراتی می شود که فرم نرمال دندان و همچنین جایگاه دندان نیش تغییر کند. تمامی این ها باعث می شود که مفاصل صورت و فک و عضلات آن ها تحت تأثیر قرار بگیرد. زمانی که ارتفاع فک کاهش می یابد، چین و چروک پوست افزایش می یابد و گوشه های دهان افت پیدا می کند. به دلیل این که دندان های جلو برای جویدن طراحی نشده اند مصرف مواد غذایی برای بیمار دشوار می شود. این است که می گویند از دست دادن دندان می تواند بر لبخند زدن، صحبت کردن، آواز خواندن، خندیدن و لذت بردن از یک رژیم غذایی، بر سلامت عمومی و روانی تأثیر بگذارد.
دندان مصنوعی و پروتزهای دندانی می توانند جایگزین یک یا گروهی از دندان ها شوند. مشکل اساسی که پروتزهای دندانی دارد این است که ثابت ماندن آن ها در بین دندان ها و آسیب رساندن به سایر دندان هاست در واقع باعث می شوند که پوسیدگی دندان ها و بیماری های لثه به سرعت انجام شود همچنین به دلیل فشاری که دندان ها بر روی یکدیگر وارد می کنند باعث از دست رفتن استخوان فک می شود. مطالعات نشان می دهد که پروتز های متحرک هر 5 سال یک بار باید جایگزین شوند. ایمپلنت های دندانی، ثابت و پایدار هستند که اصلاً در دهان حرکت نمی کنند. به دندان های اطراف آسیبی وارد نمی کنند و در صورت مراقبت از آن ها، تا آخر عمر دوام دارند.
منبع: www.deardoctor.com
مطالب مرتبط:
