ایمپلنت ها گزینه بادوامی برای دندان طبیعی از دست رفته هستند. برای جایگزینی دندان های از دست رفته دندانپزشکان از بریج (پل ها) و یا از دندان مصنوعی برای بیمار استفاده می کنند. اما ایمپلنت دندانی اغلب گزینه ی بهتری می باشند. مانوئل ماسدو، دکترا، استاد دندانپزشک و دستیار دندانپزشک ترمیمی در دانشگاه بهداشت و علوم اورگن  درباره ایمپلنت دندانی می گوید: به آن ها به عنوان دندان طبیعی نگاه می کردم.

ایمپلنت دندانی دارای سه بخش است:

• پیچ های تیتانیوم (به جای ایمپلنت) که به عنوان جایگزین ریشه اصلی برای قرار دادن در استخوان فک تعبیه شده است.
• تاج پرسلن
• دو قطعه فوق به وسیله ی اباتمنت به یکدیگر متصل می شوند.

بر خلاف پروتز که می تواند حذف شود، یک ایمپلنت دندانی دائمی است. پیچ تیتانیوم که به استخوان متصل می شود باعث شده ساخت ایمپلنت با دوام تر از گزینه های دیگر شود. که خود یکی از دلایلی است که 3 میلیون نفر در آمریکا تصمیم گرفتن از ایمپلنت استفاده کنند و با توجه به آکادمی آمریکایی در هر سال 500,000 نفر از ایمپلنت استفاده می کنند.

کاشت ایمپلنت به طور معمول در دو جلسه صورت می گیرد: در حالی که از بی حسی موضعی برای شما استفاده شده است جراح دهان، پریودنتیست یا دندانپزشک عمومی آن را در دهان درج می کند. و روی دندان شما را توسط جزئی از دندان مصنوعی موقت یا نگه دارنده قرار می دهد، تا لثه ها التیام پیدا کند زیرا این کار اغلب چند ماه به طول می انجامد. پس از آن دندانپزشک تاج را به آن متصل می کند. هر ایمپلنت را می توان کمتر از 30 دقیقه در محل خود قرار داد.

بر خلاف بریج (پل) که باید هر 10 سال یک بار جایگزین شود، ایمپلنت های دندانی باعث پوسیدگی نمی شود و قرار دادن آن ها باعث تغییر و یا برش در دندان های سالم نمی شود و در صورت مراقبت مناسب می تواند تا آخر عمر باقی و پایدار بماند. موفقیت شکوهمند ایمپلنت ها 95% است، و در واقع می تواند یک گزینه خوب برای کسانی که دندان هایشان شرایط قرار دادن ایمپلنت را دارند، باشد. دندانپزشکان در استفاده ایمپلنت ها برای افرادی که مبتلا به بیماری های لثه و کسانی که استخوان کافی برای محافظت از تیتانیوم ایمپلنت را ندارند، هشدار می دهند. همچنین در مورد کودکانی که رشد فکی کافی نداشته، باید تا آخر دوره نوجوانی خود صبر کنند.

منبع: webmd.com

مطالب مرتبط:

تاریخچه ایمپلنت های دندانی در ایران