هنگامی که دندان کشیده شده، محل آن توسط ترمیم یا بازسازی استخوان ترمیم خواهد شد. تمام الیاف فیبروزه از بیماری پریودنتال یا اندودانتیکس باید برداشته شوند زیرا این بافت ها در تشکیل استخوان اختلال ایجاد کرده و ترمیم استخوان را برای زمان طولانی به تأخیر می اندازند. وقتی که آسیبی وارد می شود یا شرایطی که حجم ناکافی از استخوان برای تشکیل ریج باقی مانده ایجاد شده ترمیم اتفاق افتد. شایع ترین شرایطی که باعث ترمیم می شود، عدم حضور صفحه لیبیالی قبل یا هنگام  دندان کشیده شده است. فاکتورهای دیگر شامل دیوار استخوانی با ضخامت کمتر از 1/5 میلیمتر، اگزودا، ضایعات بزرگ اپیکالی یا گرمای زیاد از دریل دندانپزشکی طی کشیدن دندان ندرتاً، داروهای بیس فسفونات یا شرایط سیستمیک ممکن است باعث ترمیم به جای بازسازی شوند.

ساکت دندانی با پنج دیواره به صورت ثانویه باعث بازسازی استخوان می شود و ترمیم استخوان از خیلی جهات شبیه ترمیم ثانویه بافت نرم است. مراحل ترمیم در بافت نرم و سخت شامل التهاب، epithelialization، فیبروپلازی، و بازسازی است. اگرچه، ترمیم ساکت یک حالت میکرواسکولار خاص و طرح مداومی از تشکیل استخوان قبل از بازسازی رانشان می دهد. مرحله ی التهاب ترمیم توسط ترومای کشیدن دندان شروع خواهد شد. اپیتلیوم دهانی قسمت کرستال ساکت را دربر گرفته و در صورت عدم حضور بیماری پریودنتال 3 میلیمتر ضخامت دارد. 

مرحله بازسازی استخوان حداقل شش هفته پس از این که دندان کشیده شده صورت  می  گیرد. ترابکول های استخوانی اولیه برای تشکیل استخوان اسفنجی ثانویه بازسازی می شوند. این مرحله همیشه در اپکس ساکت اتفاق می افتد. استخوان کورتیکال پوشاننده حفره دندان کشیده شده، به طور کامل تحلیل نمی رود و remodeling استخوان 4 تا 6 ماه پس از کشیدن اولیه ادامه می یابد.

مطالب مرتبط:

طبقه بندی تراکم استخوان جهت انجام ایمپلنت