تمپلیت جراحی فک های کاملاً بی دندان، می تواند وجه اکلوزال دندان های مقابل را هم در بر گیرد. مراحل ساخت تمپلیت بر روی کست بی دندان مانت شده در مقابل دندان های فک مقابل، در یک ارتفاع عمودی اکلوزال و روابط اکلوزال مناسب، توضیح داده شده است :

1) وکس آپ کامل دندان های از دست رفته در مناطق بی دندانی انجام و در وسط فوسای مرکزی هر اباتمنت خلفی فرضی و محل لبه انسیزال دندان های قدامی سوراخی تعبیه شده.

2) روی کست، هر یک از محل های انتخابی با عمقی مشابه ضخامت تقریبی بافت نرم که از روی رادیوگرافی پانورامیک به دست آمده (حدود 2-3 میلیمتر) توسط دریل سوراخ می شوند.

یک سیم پس از کنار زدن بافت نرم، تمپلیت بر روی دندان های فک مقابل قرار داده و سپس بیمار دهان خود را به نحوی که هر یک از پین ها نمایشگر موقعیت نقطه مرکزی ایده آل هر دندان شوند، می بندد. یک دریل راهنما می تواند برای علامت زدن موقعیت هر یک از ایمپلنت ها به کار رود. زاویه ی استئوتومی را نیز می توان با استفاده از تمپلیت مشخص کرد. هنگامی که دهان بیمار باز است جراح می تواند با استفاده از راهنمای جراحی موقعیت ایمپلنت را مشخص کند و با حداکثر دید و دسترسی استخوان را سوراخ کند. همچنین، این تمپلیت به همراه رادیوگرافی پانورامیک پیش از جراحی برا ی تعیین بزرگ نمایی عمودی یا تغییر شکل افقی آن به کار می رود. همچنین، تمپلیت می تواند در مرحله دوم آشکار شدن ایمپلنت به محیط دهان، برای تعیین موقعیت هر ایمپلنت هنگامی که بریدن بافت نرم برای ترمیم تیپ یک پروتز ثابت به جای برداشت کامل بافت نرم تجویز شده است، به کار رود.