جرم گیری دندان چیست ؟

در خانه ایمپلنت ایران درباره جرم دندان و چگونگی از بین بردن آن و این که آیا جرم گیری برای دندان ضرر دارد یا نه برای شما مطلبی آورده ایم.

یکی از اقداماتی که شما را از بدرنگی دندان ها خلاص می کند و باعث لبخندی زیبایی می شود از بین بردن جرم دندانتان است جرم دندان رسوبی است که روی دندان‌ها و لثه تشکیل می‌شود و نه‌تنها باعث ایجاد بوی بد دهان می‌شود بلکه رنگ و سلامت دندان‌ها را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند به پوسیدگی آنها و بروز بیماری‌های لثه منجر شود. البته افرادی که زیاد چای و قهوه مصرف می‌کنند و سیگار می‌کشند زودتر دچار جرم دندان خواهند شد.

در دید بعضی ها جرم گیری ضرر دارد که کاملا اشتباه است ،جرم های تشکیل شده بر روی دندان به مرور لثه را خراب کرده و خود جایگزین میشود . چون به تدریج لثه خراب می شود ، بیمار متوجه عقب نشینی لثه نمیشود و لثه ای که عقب نشینی کرده با جرم جایگزین میشود فضای خالی که بین دندانها در اثر عقب نشینی لثه هم که ایجاد میشود از دید بیمار پنهان میماند . زمانی که بیمار برای جرم گیری به دندانپزشک مراجعه میکند وقتی این جرم ها را تمیز می شود  لثه تحلیل رفته در معرض دید بیمار قرار میگیرد و چنین احساسی بدست می دهد که جرم گیری باعث از بین رفتن لثه شده است  در صورتی که تمام این اتفاقات قبلا صورت گرفته بوده ولی از دید بیمار پنهان بوده است. این جرم است که ضرر دارد نه جرم گیری دندان.

بسیاری از افراد با یک بار جرمگیری و رعایت همیشگی بهداشت دهان و دندان ممکن است تا مدت‌ها نیازی به جرمگیری مجدد نداشته باشند، اما برخی دیگر که به صورت مداوم از مسواک و نخ دندان استفاده نمی‌کنند، چندان توجهی به زیبایی و سلامت دندان‌هایشان ندارند و شب‌ها به یک مسواک زدن 15 ثانیه‌ای اکتفا می‌کنند زودتر دچار جرم دندانی خواهند شد.
 هر شش ماه یکبار می‌توان دندان‌ها را جرمگیری کرد، اما همه افراد باید حداقل سالی یک بار این کار را انجام دهند.

جرم گیری دندان

درمان با لیزر

جرم گیری دندان و جرم گیری عمیق لیزری دندان هم به منظور پیشگیری و هم به عنوان یک روش درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش‌ها به عنوان یک اقدام پیشگیرانه استفاده می‌شود.

پس از روش‌های پاکسازی عمیق، پاکت‌های لثه و سطوح ریشه با یک لیزر آبی درمان می‌شوند تا اتصال مجدد بافت‌های لثه را بهبود ببخشد. این کار باعث تسکین التهاب و  بهبودی سریع بافت‌های لثه می شود و باعث اتصال دوباره ی بافت‌های لثه به دندان می‌شود.