استفاده از آرام بخشی در حین هوشیاری یک روش کمکی بسیار با ارزش در درمان های ایمپلنت به شمار می آید. انجمن دندانپزشکان آمریکا آرام ‌بخشی در حین هوشیاری را یک تراز تضعیف شده از هوشیاری معرفی می کند که در آن بیمار توانایی نگهداری راه های هوایی را به صورت مستقل و هوشیار حفظ می کند و می تواند به تحریک های فیزیکی یا فرمان های کلامی به طور مناسب واکنش نشان دهد و این آرام‌بخشی توسط روش های فارماکولوژیک یا غیر فارماکولوژیک و یا ترکیبی از آن دو به دست می آید. امروزه، داروهای آرام بخش فراوانی برای آرام‌بخشی خوراکی یا داخل وریدی در دسترس هستند. 

نمونه هایی از این داروها به شرح زیر است:

1. بنزودیازپین ها

2. دیازپام (والیوم)

3. میدازولام (ورسد)

4. تریازولام (هالسیون)

سایر دارو های آرام‌بخش ضد اضطراب:

فنتانیل: 

یک اوپیئید مصنوعی آگونیست خواب آور است که تسکین درد، خواب آلودگی، آرامش و سرخوشی ایجاد می کند اما باعث فراموشی نمی شود. همه ی اوپیئوید های آگونیست دپرس تنفسی وابسته به دوز ایجاد می کنند. دپرس تنفسی در اثر کاهش پاسخ مرکز تنفس به دی اکسید کربن ایجاد می شود.

پروپوفول (دیپریوان):

پروپوفول یک داروی آرام‌بخش – هیپنوتیک داخل وریدی است که در سال 1989 در ایالات متحده توسط گروه دارویی زنکا به شکل تبلیغاتی معرفی شد. پروپوفول اولین دارو از دسته ی جدید دارو یک مسکن و آرام بخش ایده آل در دندانپزشکی است. 

داروهای معکوس کننده ی تأثیر آرام بخش ها:

فلومازنیل یک بنزودیازپین آنتاگونیست مورد استفاده به عنوان عامل معکوس کننده در درمان اوردوز بنزودیازپین ها است. شروع عمل در آن سریع است و معمولاً تأثیرات آن در یک تا دو دقیقه قابل مشاهده اند.