هفتاد درصد از شاغلین در حرفه دندانپزشکی آمریکا دست کم یک دندان خود را ازدست داده اند. در مقایسه با نسل های گذشته جایگزینی تک دندان در آینده درصد بالاتری از درمان های پروتز را دربر خواهد گرفت. امروزه این رقم در افراد 65 ساله به 18 دندان رسیده است. این در حالی است که وجود دست کم 24 دندان در افراد جامعه امروز دور از انتظار نخواهد بود. در حال حاضر سن از دست دادن نخستین دندان دائمی بین 35 تا 45 سالگی است. حدود 30% افراد 50 تا 59 ساله که طی غربالگری ملی آمریکا معاینه شدند، دارای یک یا دو فضای بی دندانی در مجاورت دندان های طبیعی بودند. درمان جایگزینی تک دندان در نواحی خلفی نزدیک به 7% بازپرداخت های سالیانه مراقبت های دندانی در شرکت های بیمه را در بر می گیرد. برآورد کلیه هزینه درمان برای تمام بیمارانی که در نواحی دندان خلفی از دست داده اند هر ساله بالغ بر 10 بیلیون دلار است.

مولرهای اول معمولاً نخستین دندان هایی هستند که در دهان ظاهر شده و نخستین دندان هایی هستند که دچار پوسیدگی می شوند. بالغین معمولاً یک یا تعداد بیشتری روکش جهت حفظ یکپارچگی دندان و جایگزینی ترمیم های بزرگ قبلی در دهان دارند. گزارش ها درباره طول عمر روکش ها حاکی از نتایج متناقضی است از جمله این که برای آشکار شدن مشکلات و شکست روکش 3/10 سال زمان لازم است. اصلی ترین دلایل شکست درمان و روکش درمان غلط ریشه، وجود ترک در ریشه یا پرسلن و از بین رفتن سمان رستوریشن است که باعث پوسیدگی می شوند و دندان خلفی به دلیل بروز هر کدام از این مشکلات در خطر از دست رفتن قرار می گیرد. جایگزینی دندان خلفی معمولاً ضروری است و دست کم در 80% موارد دندان طبیعی مجاور این فضا سالم است یا ترمیم کوچکی روی آن قرار دارد.

بنابراین بریج های 3 واحدی برای جایگزینی دندان خلفی و در مجموع دندان های از دست رفته موجب برداشته شدن مینای سالم دندان های مجاور می شوند که خود زنجیره ای از مشکلات بالقوه را به دنبال خواهد داشت که گاهی به از دست رفتن دندان منتهی خواهد شد.