زبان بند دار و ماکروگلوسی

زبان بند دار (آنکیلوگلوسی)

زبان بند دار که با عنوان آنکیلوگلوسی نیز شناخته می شود، یک اختلال مادرزادی است که به علت کوتاهی غیر طبیعی فرنولوم زبان ایجاد می شود و در بیرون آوردن کامل زبان محدودیت ایجاد می کند. در گذشته تصور می شد که زبان بند دار به ندرت باعث ایجاد اشکالات تغذیه ای می شود. با این حال افزایش محبوبیت تغذیه با شیر مادر که در مقایسه با تغذیه با شیشه نیاز به کار دهانی بیشتری توسط شیرخوار دارد، این تصور را زیر سوال برده است. کارآزمایی های تصادفی شده متعدد نشان داده اند که در شیرخواران دارای زبان بند دار و مشکلات تغذیه با شیر مادر، فرنولکتومی نسبت به آموزش و حمایت از شیردهی به تنهایی برتری دارد.

ماکروگلوسی

ماکروگلوسی به معنی بزرگی غیر طبیعی زبان در مقایسه با دهان و فک ها است. معاینه افراد مبتلا، اغلب کنگره کنگره شدن لبه های جانبی زبان را درنتیجه فشرده شدن در مقابل دندان ها نشان می دهد. ماکروگلوسی با نشانگان داون، هیپوتیروییدی، سل، سارکوییدوز، آمیلوییدوز، میلوم مولتیپل، نورفیبروماتوز، عفونت ها (مانند سیفیلیس) و آنژیوادم یا واکنش آلرژیک همراهی دارد. مد نظر داشتن ماکروگلوسی به عنوان نشانه ای از یک اختلال زمینه ای و انجام آزمون های تشخیصی به صورت متمرکز و هدفمند و از جمله بیوپسی، نکته ای حائز اهمیت است. درمان باید بر اساس علت زمینه ای تعیین شود.

ارجاع

می توان بیماران مبتلا به ضایعات زبانی بدون اتیولوژی مشخص را به متخصص گوش، حلق و بینی، جراح سر و گردن یا دندانپزشک با تجربه در زمینه پاتولوژی دهان ارجاع نمود.