جراحی به کمک تصویربرداری ابتدا در حیطه پزشکی مورد استفاده قرار گرفت و اخیراً در ایمپلنت های دندانپزشکی نیز استفاده می شود. میدان دید بسته جراحی و دسترسی مشکل، نیاز به راهنمایی کامپیوتر در کاربردهای پزشکی را توجیح می کند.

با ارائه ارزیابی های سه بعدی پیش از جراحی، طی جراحی اعصاب و قرار دادن ایمپلنت، می توان از مزایای این تکنولوژی استفاده کرد. راهنمای اسکنو گرافیک شامل مارکرهای ثابتی برای دستیابی نقاط مرجع عمود بر هم موقعیت فک به همراه CT – scan است که توسط آن ها طراحی مجازی ایمپلنت با استفاده از نرم افزار انجام می شود.

حین جراحی هندپیس به یک وسیله تعیین موقعیت سه بعدی مانند یک مبدل دیجیتال الکترومگنتیک، مجهز می شود. برای بررسی موقعیت فک و هندپیس توسط کامپیوتر، استفاده از مارکرهای خارج دهانی متصل به راهنمای جراحی نیز ضروری است. ارزیابی مداوم موقعیت و تطبیق آن با اطلاعات به دست آمده از CT- scan، حین جراحی، مشاهده روند استئوتومی و مقایسه طرح درمان و فرایند دریلینگ را امکان پذیر می سازد. برخی از سیستم های کامپیوتری به اخطار دهنده های سمعی یا بصری مجهز هستند و هنگامی که روند استئوتومی از طرح درمان منحرف و یا یک ساختار حیاتی در معرض خطر است، جراح را آگاه می کنند. تحقیقات نشان می دهد که با وجود پیچیده بودن این روش، در محدوده 0.5 میلیمتر می تواند نتایج قابل قبولی داشته باشد.

در واقع برای ایجاد ایمپلنت های دندانی نیاز است که سی تی اسکن دندان انجام شود که به آن CBCT نیز گفته می شود که بر پایه پرتو های ایکس مخروطی شکل متمرکز شونده بر یک دتکتور 2 بعدی می باشد. در واقع CBCT تکنیک تازه‌ای از تصویر برداری در علم دندانپزشکی است که به معنی تکنیک سی تی اسکن با اشعه مخروطی) (cone beam CT) است.