نشان داده شده است که عفونت های حاد پس از عمل سه تا چهار روز پس از جراحی ایمپلنت اتفاق می افتد. عوامل موضعی عفونت عبارتند از درد، التهاب، خونریزی و خروج اگزودا از محل جراحی، علائم سیستمیک شامل تب، سر درد، تهوع، دردهای عضلانی، استفراغ و ضعف هستند. به هنگام وقوع عفونت زخم جراحی، یک تشخیص درست برای درمان عوارض بسیار سودمند است. هنگامی که انتخاب آنتی بیوتیک های گوناگونی که بر باکتری های مورد نظر مؤثرند مورد تردید باشد، اغلب یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف بتالاکتام داروی انتخابی است. طول زمان درمان باید شامل تجویز دارو به مدت سه روز بیشتر از وقوع بهبودی قابل مشاهده ی کلینیکال که معمولاً در روز چهارم است باشد؛ بنابراین حداقل زمان مصرف آنتی بیوتیک 7 روز است.

کلر هگزیدین

روش دیگر پروفیلاکسی ضد میکروبی برای جراحی ایمپلنت استفاده از دهان شویه ی کلرهگزیدین دی گلوکونات 0/12 درصد است. کلرهگزیدین گلوکونات یک ضد میکروب بالقوه است که با پیوند با غشاء سلولی باکتری ها آن ها را لیز می کند. ماهیت این دو ماده به گونه ای است که به آن اجازه می دهد در  غلظت های بالا از خود توانایی باکتریوسیدی نشان دهد و باعث رسوب سیتوپلاسم باکتری ها و مرگ سلولی آن ها شود. نشان داده شده است که استفاده از کلرهگزیدین به عنوان یک داروی کمکی تجمع پلاک را کاهش و سلامت مخاط را افزایش می دهد، ترمیم بافت نرم را بهبود می بخشد، بیماری های پریودنتال را درمان می کند، از اوستئیت آلوئولار جلوگیری می کند، ترمیم بافت پس از کشیدن دندان را سرعت می بخشد، التهاب پری ایمپلنت را برطرف می کند و هیچ گونه تأثیر نامطلوبی بر سطوح ایمپلنت ندارد.