سلامت اسکلتی با رژیم غذایی، ورزش، الگوی زندگی و عملکرد مناسب سیستم های تعداد زیادی از ارگان ها ارتباط دارد. برای تأمین ساپورت مطلوب بر روی طیف وسیعی از بیماری ها و شرایط خاص، سیستم اسکلتی برای داشتن مکانیسم های پیچیده مکانیکی، اندوکرین و تنظیم در سطح سلولی تکامل یافته است. نارسایی یک یا چند عدد از این مکانیسم های هومئوستاتیک می تواند باعث ایجاد مشکلات متابولیک در استخوان شود. کم بودن توده اسکلتی و یا توانایی پایین استئوژنیک ممکن است باعث شود تا برخی بیماران کاندید مناسبی برای درمان های ارتودونتیک یا ارتوگناتیک نباشند. بیمارانی که شرایط اسکلتی آن ها به خطر افتاده و متقاضی درمان غیر مرتبط دندانپزشکی هستند. دندانپزشک را در شرایط اتخاذ تصمیم تشخیصی منحصر به فردی قرار می دهند. ارجاع به موقع افرادی که در معرض خطر قرار دارند می تواند مزایای سلامتی فراوانی داشته باشد. اگر استئوپنیا تأیید شود درمان تصحیحی پزشکی را می توان پیش از هجوم علایم تضعیف کننده همراه با استئوپروز انجام داد.
نظریه کسر ساختاری و متابولیک اهمیت بالینی قابل توجهی دارد. نیازهای غذایی برای تأمین کلسیم در خلال سال های رشد افزایش می یابد. رژیم غذایی غنی از کلسیم (1200 میلی گرم در هر روز) طی دوره بلوغ ضروری است تا بدون به خطر افتادن ذخیره متابولیک تأمین کننده استحکام ساختاری باشد. بارداری و شیردهی پیش از 19 سالگی ممکن است عوامل تسریع کننده برای بروز استئوپروز در سال های آینده باشند. به دنیا آوردن چند فرزند در دوران نوجوانی نگرانی عمده ای است. در چنین شرایطی زنان جوان ممکن است برای مقدار کافی ذخیره اسکلتی برای مقابله با تعادل منفی شدید کلسیم در دوران پس از یائسگی ناموفق باشند.
مطالب مرتبط: