عوارض کوتاه مدت به عوارضی گفته می شود که در چند ماه اول بعد از جراحی ایمپلنت رخ می دهند. که در این مطلب در مورد باز شدن خط برش و اختلال عصبی توضیح می دهیم. این عوارض شامل موارد زیر می باشد:
باز شدن خط برش
اختلال عصبی
رینوسینوزیت حاد ماگزیلا
باز شدن خط برش
باز شدن خط برش در این پروسه، ناشایع است زیرا برش کرستال در لثه چسبنده و حداقل 5 میلیمتر دورتر از حفره دسترسی است. به طور معمول بافت نرم، قبل از نزدیکی اولیه و بخیه زدن باید آزاد شود. به دلیل قرار داشتن یک غشای کلاژنی روی حفره دسترسی، امکان نزدیک شدن بافت نرم بدون کشش وجود ندارد مگر این که جراح، فلپ فاسیال را به وسیله آزاد کردن پریوستئوم تا محل زخیم تر شدن بافت گسترش دهد. باز شدن خط برش در آگمنتاسیون طرفی ریج که همزمان با جراحی گرفت سینوس انجام می گیرد و یا هنگام قرار گرفتن ایمپلنت tissue روی کرست باقی مانده و پوشیده شدن آن به وسیله ی بافت نرم، شیوع بیشتری دارد. همچنین ممکن است هنگامی که پروتز supported ناحیه جراحی را در حین فانکشن و قبل از برداشتن بخیه تحت فشار قرار می دهد، رخ دهد.
اگر باز شدگی خط برش شامل یک قسمت از غشا قابل جذب (برای آگمنتاسینو طرفی ریج) شود، غشا باید حداقل 2 بار در روز و با یک ماده پاک کننده و دهان شویه کلر هگزیدین تمیز شود. اگر خط برش بعد از 2 ماه بسته نشد، یک پروسه جراحی (شامل گسترش بافتی، برداشتن غشا ترمیم استخوان و نزدیک کردن بافت ها به هم) باید در ناحیه صورت گیرد.
باید به عصب اینفرااربیتال توجه خاصی کرد. به دلیل این که عصب اینفرااربیتال مسئول عصب رسانی به پوست ناحیه مولر، بین بورد تحتانی اربیت و لب فوقانی است، آسیب یا تروژنیک به آن می تواند منجر به کاهش قابل توجه حس این ناحیه شود. اغلب عصب جدا نمی شود و نوروتمزیس وجود دارد. پارستزی معمولاً بعد از گذشت یک ماه از جراحی برطرف می شود.
مطالب مرتبط: