از بین عواملی که می توانند به صورت منفی پیامد نهایی روندهای پیوند سینوس را تحت تأثیر قرار دهند، سیگار کشیدن نقش مهمی ایفا می کند به طور کلی سیگاری های 7% نرخ نقص بیشتری را در ماگزیلای خلفی نسبت به افراد عادی دارند. سیگار کشیدن مرتبط با افزایش آسیب پذیری نسبت به آلرژی و عفونت ها دانسته شده است چون با عملکرد مژه ای و ایمنی ترشحی دستگاه بینی – تنفسی تداخل می کند. در سینوس ماگزیلاری این هم بر طرد و هم سرکوب ایمنی اثر دارد چون پاسخ های HgA و IgM کاهش می یابند. در حالی که پاسخ های IgE افزایش می یابند.

عقیده بر این است که سیگار کشیدن التیام پیوند استخوان را مختل می کند چون جریان خون موضعی را با افزایش مقاومت محیطی کاهش داده و تجمع پلاکتی را افزایش می دهد. مواد شیمیایی که محصول فرعی سیگار کشیدن هستند، مثل سیانید هیدروژن و مونوکسید کربن، نشان داده شده است که التیام زخم را باز می دارند. همچنان که نیکوتین این کار را انجام می دهد که تکثیر سلولی را باز می دارند.

تنباکو می تواند مستقیماً با عملکرد استئوپلاستیک تداخل کند و شواهد قوی از کاهش تشکیل استخوان در سیگاری ها وجود دارد. به علاوه سیگاری ها کاهش قابل توجه محتوای معدنی استخوان را دارند. دانسیته معدنی استخوان در یک فرد سیگاری مزمن می تواند 2 تا 6 برابر کمتر باشد. به طور کلی سیگار کشیدن می تواند در کیفیت ضعیف استخوان موجود و ظرفیت التیامی ضعیف حاصل از اختلال عملکرد عروقی و استئوپلاستیک نقش داشته باشد. توصیه می شود که اگر تصمیم برای جراحی گرفته شده است آنگاه بیمار حداقل 15 روز قبل از جراحی (زمانی که طول می کشد تا نیکوتین به صورت سیستمیک پاک شود) و 4 تا 6 هفته پس از جراحی ایمپلنت از سیگار کشیدن خودداری کند علاوه بر آن سیگاری ها باید یک فرم رضایت مفصل را امضا کنند که در آن ریسک های مرتبط با سیگار کشیدن به روشنی توضیح داده شده است.

مطالب مرتبط:

مراحل و دستورات بلافاصله بعد از جراحی ایمپلنت