فضای زیر چانه ای در درون خطوط مرزی مثلث زیر چانه ای قرار گرفته است که از سمت لترال به شکم های قدامی عضلات دی گاستریک و از پایین به استخوان هیوئید محدود می شود. عفونت در بین پوست و پلاستیما در قسمت تحتانی و عضله ی مایلوهیوئید که توسط فاسیای سوپرا هیوئید پوشید شده است در قسمت فوقانی تجمع می یابد. در خلف، این فضا به فضای زیر فکی کشیده می شود. عفونت آبسه یا سلولیتی ایجاد می کند که از زیر چانه بیرون می زند. این فضا توسط برش مورب در زیر مندیبل در طول چین های پوستی تخلیه می شود و یک هموستات به سمت عقب و جلو در درون برش وارد می شود تا تمام ناحیه را باز کند.
فضای پاروتید
فضای پاروتید حاوی غده ی پاروتید است و بین دو لایه فاسیای عمقی واقع شده است. این فضا با فضاهای پارافارنژیال و زیر فکی در ارتباط مستقیم قرار دارد. چرک ممکن است از درون پاروتید آغاز شود مانند پاروتیدیس چرکی و با از گسترش عفونت دندانی حاصل شود. این وضعیت به هنگام جویدن غذا و بلع باعث ایجاد درد می شود و از مجرای پاروتید چرک خارج خواهد شد. برای انجام درناژ فضای پاروتید، یک برش نزدیک به زاویه ی مندیبل و در زیر آن ایجاد می شود. به وسیله ی یک کلاپ به فضا وارد می شویم و درن را جایگذاری می کنیم.
غلاف کاروتید
غلاف کاروتید یک تراکم بافت فاسیایی در اطراف ورید جاگولار داخلی، عصب واگوس و سرخرگهای مشترک و کاروتید داخلی است. این غلاف در عمق استرنو کلید و ماستوئید قرار دارد. چرک می تواند از فضای زیر فکی، فضای تحت گیجگاهی، فضای پاروتید و فضای پارافارنژیال به غلاف کاروتید انتشار یابد.
