بهترین دندان برای جایگزینی با ایمپلنت در نواحی خلفی پرمولر اول هر دو فک است. میزان ارتفاع استخوان معمولاً از هر ناحیه دیگری در خلف فکین بیشتر است. محل پرمولر اول در ماگزیلا معمولاً در قدام یا زیر سینوس است و در مندیبل نیز معمولاً در قدام سوراخ منتال و کمپلکس عصبی – عروقی مندیبل قرار دارد. قوس استخوانی جهت کاشت ایمپلنت در ناحیه پرمولر مندیبل از هر ناحیه دیگری بهتر است.

پرمولرهای ماگزیلا در بیماران با خط لبخند بلند معمولاً در ناحیه ی زیبایی واقع هستند. پیوند استخوان قبل از جایگذاری ایمپلنت پرمولر اول ماگزیلا عمل شایعی است چرا که پلیت نازک استخوان باکالی در این ناحیه معمولاً هنگام کشیدن دندان از دست می رود. جایگذاری ایمپلنت بدون پیوند استخوان موجب ایجاد یک emergence profile تحلیل رفته می شود. این مشکل در گذشته با یک کراون ریج لپ برطرف می شد. اما چون این نوع کراون رعایت بهداشت و انجام پروبینگ را با مشکل روبرو می کند باید از به کار بردن آن اجتناب کرد. 

ریشه ی یک پرمولر طبیعی به طور میانگین 4/2 میلیمتر در فاصله 2 میلیمتر زیر CEJ قرار دارد. در نتیجه معمولاً قطر یک ایمپلنت در ناحیه crest module به اندازه 4 میلیمتر است. این امر موجب می شود زمانی که فضای مزیودیستالی 7 میلیمتر یا بیشتر است حدود 1/5 میلیمتر استخوان در فضاهای پروگزیمال مجاور دندان های طبیعی باقی بماند. به هر حال وقتی عرض مزیودیستالی فقط 6/5 میلیمتر است استفاده از یک ایمپلنت 3/5 میلیمتری توصیه می شود.

معمولاً بدنه ایمپلنت بلند تر از ریشه طبیعی دندان پر مولر اول است. جراح ممکن است به طور اتفاقی ایمپلنت را موازی پرمولر دوم قرار داده و در نتیجه به ریشه کانین تجاوز کند. نتیجه این امر درمان ریشه کانین گاهی حتی شکستن ریشه آن است. گاهی صدمه به حدی شدید است که باید دندان را کشید. پس در ناحیه پرمولر اول باید زاویه ریشه کانین مد نظر باشد.