وسایل چرخشی برای آماده سازی محل ایمپلنت مورد استفاده قرار می گیرند. بسیاری از مکاتبات جراحی اعتقاد قاتع به ثابت ماندن مستحکم اولیه بدون توجه به نوع طراحی کارخانه سازنده دارند. معیار اولیه محدود کردن ترومای مکانیکی یا گرمایی بافت های سخت احاطه کننده است.

استخوان بسیار به گرما حساس است. گرما به وسیله ی دریل در حین استئوتومی برای آماده سازی محل ایجاد می شود. یک روش اساسی برای کاهش دمای استخوان در حین دریل کردن استفاده از شست و شوی خنک کننده است. روش دیگر برای کاهش گرما و ترومای گرمایی مرتبط با میزان استخوان برداشته شده در هر بار دریل کردن می باشد. در نتیجه عمل استئوتومی نهایی باید توسط قطرهای متوالی دریل آماده شود. از فاکتورهای عمده مرتبط با ترومای استخوان سرعت دریل و زمانی که برای آماده سازی استخوان صرف شده است. سایر فاکتورها از جمله دریل های از داخل خنک شده در مقابل دریل های از خارج خنک شده دارای اهمیت کمتری هستند.

محل قرارگیری ایمپلنت

برای اوردنچرهای مندیبل یا پروتزهای ثابت تمام فک اغلب پنج مکان بین دو سوراخ منتال طرح ریزی می شوند و از آن جایی که همیشه به موقعیت دندان ها در ارتباط نیستند، A ،B ،C ،D ،E کدگذاری می شوند. بدون در نظر گرفتن تعداد ایمپلنت هایی که در مرحله ی اول جراحی قرار داده می شوند (5 تا 8 عدد) هر 5 محل تخمین زده می شود. این موضوع امکان جای گذاری تعدادی که بیشتر هستند، در آینده (در صورت نیاز) برای ارتقای نوع پروتز یا مرتفع ساختن عوارض ایجاد شده را فراهم می کند.