رادیوگرافی سنتی پانورامیک یک تکنیک پر کاربرد نشان دادن بیماری های دندان و استخوان است. اگر چه، رادیوگرافی پانورامیک، نمی تواند کیفیت معدنی شدن را به علت بزرگنمایی و عدم وجود مقطع و تصویر بعد سوم، نشان دهد، و دارای مقداری ارزش در نشان دادن ساختارهای حیاتی است ولی کاربرد کمی در مشاهده ی روابط فاصله ای بین ساختارها ونسبت های ابعادی محل ایمپلنت دارد. به دلیل این که رادیوگرافی پانورامیک یک تکنیک رایج و بسیار در دسترس در دندانپزشکی است، دندانپزشکان راه هایی را برای جبران معایب آن ارائه داده اند. شرکت های ایمپلنت معمولاً ساختارهایی به بازار عرضه کرده اند که برای ارزیابی بزرگنمایی 25%، جهت بررسی ابعاد ایمپلنت، در فیلم پانورامیک، و تعیین موقعیت ایمپلنت نسبت به ساختارهای حیاتی، استفاده می شوند.

به دلیل این که مفهوم بزرگنمایی استاندارد، غیر ممکن و غیر مطمئن است، اکثر مطالعات کلینیکی به عدم دقت کافی اندازه گیری های مستقیم رادیوگرافی های پانورامیک اشاره کرده اند. بزرگنمایی ذاتی به خطاهای قرارگیری بیمار بستگی دارد، که منجر به بدشکلی عمده هندسی می شود. با این آگاهی، اکثر خطاها در قرارگیری بیمار می تواند اصلاح گردد. ابعاد ورتیکال بستگی به منبع اشعه x دارد. به این ترتیب که کانون با میزان دستوریشن از طریق فاصله قوس فکی بیمار تا فیلم تعیین می گردد. اگرچه، بزرگنمایی عمودی با تصویربرداری از یک شیء با ابعاد مشخص نزدیک به ریج آلوئولار، تعیین می گردد. عامل بزرگنمایی در ناحیه مربطه با تقسیم کردن ابعاد واقعی شیء بر ابعاد اندازه گیری شده رادیوگرافیک تصویر محاسبه می شود. تمپلیت های تشخیصی که دارای ساچمه های 5mm یا سیم هایی که در اطراف محل قوس فکی بسته می شوند و بیمار آن ها را هنگام رادیوگرافی پانورامیک می پوشد، به دندانپزشک امکان تعیین میزان بزرگنمایی را در رادیوگرافی پانورامیک می دهند. یک روش برای ارزیابی رادیوگرافی پانورایک برای ایمپنت های خلف مندیبل و مقایسه با ارزیابی کلینیکی حین جراحی، از طریق شناسایی سوراخ منتال و امتداد خلفی کانال آلوئولار تحتانی است.

اگرچه، مطالعات نشان داده اند که سوراخ مندیبولار در 30% موارد قابل شناسایی نیست و اگر چنانچه قابل روئیت باشد هم، ممکن است به درستی حدود آن شناسایی نگردد. ناحیه بی دندانی قدام مگزیلا معمولاً در موقعیت مایل نسبت به تقسیم قرار می گیرد و معمولاً دشوارترین ناحیه در رادیوگرافی پانورامیک برای ارزیابی است و علت آن قوس و انحنای زائده آلوئولار و انحنای استخوان است.

مطالب مرتبط:

رادیوگرافی (برای سنجش) تراکم استخوان

در مورد جراحی ایمپلنت بیشتر بدانیم