سینوس فک بالا حفره ای است که در داخل استخوان فک بالا قرار دارد ودر حقیقت قسمتی از مجرای تنفسی است .

 سینوس فک از طریق مجرائی به نام استنون به مجاری بینی متصل می شود. سینوس فک بالا در بالای دندان های آسیای کوچک وبزرگ فک بالا قرار دارد و عفونت های این دندان ها می تواند بر روی این سینوس تأثیر کرده و باعث سینوزیت شود . البته سینوزیت دلایل مختلفی ممکن است داشته باشد که یکی از آن ها عفونت این دندان ها است .

 وقتی دندان های آسیای کوچک و بزرگ فک بالا کشیده می شود و مدت زیادی از آن می گذرد از طرفی استخوان نگهدارنده دندان تحلیل می یابد و از طرفی سینوس فک بزرگ می شود . همین مسئله باعث می شود زمانی که بخواهیم جای این دندان ها ایمپلنت بگذاریم استخوان کافی موجود نباشد. برای حل این مسئله روشی به نام سینوس لیفت یا بالابردن سینوس به کار گرفته می شود. روش سینوس لیفت به طور معمول به دو روش باز و بسته انجام می شود.

در روش باز با بازکردن پنجره ای کوچک در دیواره بیرونی حفره سینوس و کنار زدن غشاء پوشاننده آن مواد جایگزین استخوان قرار داده شده و روی آن با لایه مخصوصی به نام ممبرین بسته می شود و بخیه زده می شود . بدن پس از چند ماه اطراف و در بین مواد جایگزین استخوان ، استخوان سازی می کند و استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت فراهم می شود.

در صورتی می توان از این روش استفاده کرد که بیمار مشکلی در سینوس های خود نداشته باشد.اگر بیمار دچار مسائلی این چنین باشد باید قبل از این کار مورد درمان قرار گیرد.به طور معمول انجام سی تی اسکن برای مشاهده کامل سینوس فک قبل از درمان الزامی می باشد.

با انجام این روش زمان درمان و هزینه عمل ایمپلنت اضافه می شود. در این جا باز هم به این نکته اشاره می شود که اگر خواهان استفاده از ایمپلنت برای دندان های از دست رفته خود هستید هرچه زودتر به این کار اقدام کنید تا استخوان فک شما بیش از حد از بین نرود و نیاز به چنین روش هائی کمتر شود . در صورتی که استخوان در نواحی خلفی فک بالا موجود نباشد این جراحی ، روشی مطمئن برای ایجاد استخوان جدید خواهد بود.

شاید برای بسیاری از ما حتی تصور عارضه ای به نام بی دندانی سخت باشد ولی متأسفانه به دلایل زیادی این احتمال وجود دارد که یک یا چند دندان خود را از دست بدهیم. تا چند دهه پیش اگر چنین اتفاقی می افتاد هیچ راه حلی به جز استفاده از دندان های مصنوعی با آن هیبت خاصشان نبود ولی هم اکنون خوشبختانه ایمپلنت ها می توانند مفهوم بی دندانی را بی معنی کنند. این جراحی به منظور فراهم آوردن حجم کافی از استخوان در مناطق خلفی فک بالا (محل دندانهای آسیای کوچک و بزرگ بالا) برای قرار دادن ایمپلنت استفاده می شود. با از دست رفتن دندانهای طبیعی در این ناحیه، کف سینوس به تدریج به طرف سقف دهان گسترده شده و به آن نزدیک می شود، بطوری که پس از مرور زمان، تنها یک لایه استخوانی نازک، دهان را از سینوس جدا می کند.

این بستر ضعیف ، ضخامت و استحکام کافی برای قرارگیری ایمپلنت را ندارد . بنابراین با انجام جراحی سینوس لیفت که به معنای بالا بردن سینوس می باشد ، مقداری از مواد پیوند استخوان در سینوس قرار گرفته و کف سینوس بین ۲ تا ۲۰ میلی متر بالا برده می شود. مواد مورد استفاده به عنوان پیوند بسته به حجم مورد نیاز می تواند مواد مصنوعی مثل پودر استخوان، خرده های استخوان ناشی از دریل کردن محل برای ایمپلنت، و یا تکه های بزرگتر استخوان جدا شده از سایر قسمتهای فک یا حتی استخوان لگن باشد. معمولا پیش از انجام سینوس لیفت ارزیابی دقیق محل توسط  CT Scan برای مشخص شدن محل و گستردگی جراحی ، میزان مواد پیوندی مورد نیاز ، طرح درمان و … انجام می شود.

روش کار سینوس لیفت به دو روش کلی باز و بسته انجام می شود. در روش بسته، از طریق حفره ایجاد شده برای قراردهی ایمپلنت، مواد پیوندی داخل شده و بدون آسیب رساندن به غشای داخل سینوس، فشرده می شود و سپس ایمپلنت معمولا در همان موقع در محل گذاشته می شود. در این روش نسبت به روش باز، کف سینوس به میزان کمتری جابجا می شود.

در روش باز که به جابجایی بیشتر کف سینوس نیاز است، از محلی بالاتر از دندانها، لثه شکافته شده و سینوس باز می شود و باز هم بدون درگیر کردن غشای مخاطی داخل سینوس ، مواد پیوند استخوان در حفره سینوس فک قرار می گیرد و سپس استخوان پیوندی ، ایمپلنت در محل قرار داده می شود .

مطالب مرتبط:

سیستم هدایت جراحی

طراحی و ساخت راهنمای جراحی ایمپلنت با کمک کامپیوتر