کاهش میزان موفقیت ایمپلنت دندان با بیماری های خاص ؟ آیا چنین چیزی ممکن است؟

ایمپلنت دندان یک دندان مصنوعی با ریشه مصنوعی ست که جای دندانی که دیگر نیست، قرار می گیرد.

ایمپلنت های دندان به عنوان روشی دائمی به همراه مزایای بسیاری یاد می شود. درواقع می توانند با دندان های اطراف بسیار خوب مچ شوند. درنتیجه هیچ کس نمی تواند بگوید که دندان مصنوعی ست. و متوجه نمی شود. ایمپلنت های دندان هیچ اسیبی به دندان های اطراف وارد نمی کنند. همانند یک بریج عمل می کنند و به هیچ نگهداری خاصی هم جدای بهداشت دهان و دندان، نیاز ندارند.

این درحالیست که ایمپلنت های دندان به طور فزاینده ای موفقیت آمیز می باشند. معمولا با خطایی روبرو نمی شوند، مگر بیماری خاصی باشد که باعث کاهش موفقیت ایمپلنت دندان شود.

عفونت باکتریایی پری ایمپلنتیتیس در استخوان اطراف ایمپلنت رخ می دهد. همین باعث از دست دادن استخوان، آبسه و شکست در ایمپلنت می شود. پری ایمپلتیتیس با مراقبت های خاص از ایمپلنت می تواند پیشگیری شود.

بیمارانی که سابقه بروکسیسم دارند، یا دندان قروچه، ممکن است نرخ موفقیت ایمپلنت شان کاهش یابد.

این فشاری که ناشی از بروکسیسم به دندان ها وارد می شود، خصوصا در پروسه بهبودی، می تواند خلل در کار ایجاد کند. درصورتی که سابقه دندان قروچه دارید، محافظ دهان باید حتما استفاده شود. تا از اسیب و صدمه های بعدی به ایمپلنت جلوگیری شود.

بیمارانی هم که دچار بیماری های قلبی و یا دیابت نوع 2 می باشند، درمعرض خطر بالایی از ریجکت ایمپلنت می باشند. اکثر متخصصین ایمپلنت‌دندان برنامه ای درمانی برای ایمپلنت در نظر دارند که شامل کنترل خوب این شرایط در بیماران است. بیمارانی که از این بیماری ها رنج می برند، اما تحت نظرند و دارو مصرف می کنند، برای انجام ایمپلنت‌دندان مشکلی ندارند.

سیگاری ها هم در معرض خطر بالایی از ریجکت ایمپلنت می باشند. اما ضرورتا این یک مشکل جدی به حساب نمی آید. با این حال سیگارکشیدن باعث بروز بیماری های مختلفی می شود که ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می دهند. سیگاری ها درمعرض خطر بالاتری بعد از ایمپلنت و عفونت آن قرار دارند. اما در غیرسیگاری ها این اتفاق نمی افتد و جریان خون و اکسیژن به سمت جای جراحی، کاملا روی روال است.