دو سوم جمعیت بالای 65 سال را زنان تشکیل می دهند. شنیدن این سوال از یک بیمار 70 ساله دور از انتظار نیست: “آیا در این سن و سال ارزش دارد من 30 هزار دلار برای بازسازی دهانم پول خرج کنم؟” پاسخ به این پرسش کاملاً مثبت است چرا که طول عمر مورد انتظار بیمار ما دو دهه دیگر اضافه شده و اگر به اوضاع و احوال دهان و دندان او رسیدگی نشود وضعیت بدتر خواهد شد. زیرا زمانی که وضعیت دهان بدتر شوند نیاز به جایگزینی و انجام ایمپلنت صورت می گیرد که در ان صورت هزینه برای بهبود دندان بیشتر می شود.
لذت بردن از تفریحات اجتماعی شامل بیرون رفتن و غذا خوردن باعث بهبود و پیشرفت در کیفیت زندگی خواهد شد. در گذشته دندانپزشکی سالمندان شامل درمان های ارزان قیمت با تأکید بر روش های غیر جراحی بود اما امروزه با روش های نوینی مثل ایمپلنت های دندانی جایگزینی مناسب برای دندان ها ایجاد شده است. با وجودی که میزان فقر در گروه سالمندان کمتر از 10% بوده و میانگین دریافتی افراد بازنشسته با درآمد متوسط در سال های اخیر 8% افزایش داشته است.
طبق آخرین سرشماری میزان ثروت طبقه متوسط بازنشسته 15 برابر بیشتر از افراد زیر 35 سال در همین رده اجتماعی و سه برابر بیشتر از خانواده های شاغل در رده سنی 35 تا 44 سال بوده است. نزدیک به 20% بازنشستگان امروزی بیش از یک چهارم میلیون دلار ثروت دارند. امروزه اهمیت خدمات کامل به سالمندان هم برای اجتماع و هم برای متخصصان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته چرا که سن و سال جامعه در حال افزایش است. در حال حاضر درمان پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت تقریباً به تمام گروه های سنی ارائه می شود. فقط زمانی که تمام گزینه های درمانی مورد بررسی قرار گرفتند یک بیمار واقعاً می تواند با سپاسگزاری درمان ایمپلنت را انتخاب نماید.
تقاضا برای خدمات دندانپزشکی و ایمپلنت برای افراد مسن به وضوح افزایش داشته است. در سال 2000، 28/8% از درآمد کل یک دندانپزشک از درمان ورودی افراد 60 سال به بالا تأمین شده بود. این رقم در سال 1988 فقط 12% بود. اگر خود دندانپزشک بالاتر از 40 سال سن داشت درآمد او از بیماران مسن به 64/3% افزایش پیدا کرده بود در حالی که این رقم در سال 1988، 30/3% بود. واضح است که وضعیت دموگرافیک جامعه شرایط اقتصادی دندانپزشکی را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
مطالب مرتبط:
