خشکی دهان و ایمپلنت دندان

واژه Xerostomia بعنوان یک اصطلاح پزشکی برای خشکی دهان است.

بزاق راه طبیعی بدن شما برای شستشوی باکتری ها از دهان شماست. خشکی دهان شرایطی ست که در آن بزاق بسیار کمی تولید می شود. دلایل مختلفی می تواند منبع خشکی دهان باشد، مانند :

• تغییرات هورمونی،
• سن بالا،
• بیماری های خودایمنی،
• برخی داروها،
• شیمی درمانی
• و عوامل سبک زندگی (سیگار کشیدن، مصرف الکل یا مقادیر زیاد کافئین).

از آنجایی که خشکی دهان میزان بزاق در دهان شما را محدود می کند، باعث می شود دهان نتواند باکتری های اضافی را شستشو دهد. وجود بیش از حد باکتری در دهان می تواند منجر به بوی بد دهان، پوسیدگی دندان و بیماری لثه شود.

خشکی دهان همچنین می تواند محیطی نامناسب برای ایمپلنت دندان ایجاد کند.

خشکی دهان و ایمپلنت دندان : چه بلایی سر ایمپلنت می اید؟ 

در حالی که ایمپلنت‌های دندانی و پروتزهای ترمیمی که از آن پشتیبانی می‌کنند، مانند تاج یا دندان مصنوعی، خود مستعد پوسیدگی دندان نیستند.

اما لثه‌هایی که از ایمپلنت‌ها پشتیبانی می‌کنند ممکن است با مشکلاتی مواجه شوند. همان باکتری هایی که در خشکی دهان رشد می کنند می توانند منجر به عارضه نادری به نام پری ایمپلنتیت شوند. پری ایمپلنتیت شرایطیست که در آن بافت اطراف ایمپلنت دندانی شما عفونی و ملتهب می شود. می تواند باعث از بین رفتن ایمپلنت و ترمیم دندان شود.

درمان خشکی دهان

اولین قدم برای هر درمانی اینست که ابتدا علت را مشخص کنید.

با خشکی دهان، دلایل مختلفی می تواند وجود داشته باشد که شما و دندانپزشکتان در مورد آن صحبت کنید.

اگر ناشی از تغییر سبک زندگی باشد، ممکن است متوجه شوید که کاهش مصرف شکر، کافئین یا الکل می تواند کمک کننده باشد. ترک سیگار برای سلامتی شما مفید است و می تواند خشکی دهان شما را متوقف کند. اگر علت آن یک دارو باشد، ممکن است با پزشک یا دندانپزشک خود در مورد مکمل ها یا شوینده های خاصی صحبت کنید که ممکن است کمک کننده باشد.

• دستگاه های مرطوب کننده در خانه می توانند کمک کننده باشند.
• جویدن آدامس بدون قند،
• مکیدن یخ
• یا جرعه جرعه نوشیدن آب همگی می توانند راه هایی برای تحریک بزاق و جلوگیری از تحلیل دهان با باکتری ها باشند.