علم پزشکی پیشرفت های زیادی داشته و دارد و به گونه ای است که می توان گفت تمام اعضای از دست رفته بدن را می توان با انواع مصنوعی یا مشابهاتشان جایگزین کرد، حتی اگر دندان باشد.
ساخت ایمپلنت :
Implant Internal Connection :
یعنی اینکه قسمت تحتانی تاج آن به درون ریشه وارد شود. امروزه بیشتر از این نوع ایمپلنت استفاده می شود چون این نوع می تواند استتیک بهتری داشته باشد.
Implant External Connection :
یعنی اینکه قسمت فوقانی ریشه به درون تاج وارد شود. از آنجائیکه داخل ایمپلنت تراشیده نمی شود ایمپلنت از مقاومت بیشتری برخوردار است هنوز هم بعضی از متخصصین برای دندانهای مولر از این نوع ایمپلنت استفاده می کنند.
Mini Implant :
به ایمپلنت با قطر کمتر از 3 میلیمتر مینی ایمپلنت گفته می شود که برای موارد موقتی استفاده می شود مثلا برای 6 ماه تا یکسال به عنوان مثال زمانیکه جراحی Full Mouth انجام می دهیم ممکن است که لازم باشد برای شش ماه پروتز موقت به بیمار داده شود در این صورت می توان از دو یا سه مینی ایمپلنت استفاده کنیم تا یک دست دندان موقت برای بیمار ساخته شود و در زمانیکه ایمپلنت های اصلی به بهره برداری می رسند مینی ایمپلنت ها حذف شوند.
تیتانیوم مورد استفاده در ایمپلنت پنج نوع می باشد که به هر کدام گرید یک تا پنج گفته می شود.
گرید یک یعنی اینکه فلز از جنس تیتانیوم خالص است و یک بار آبدیده شده است، آبدیده کردن مستحکم کردن ایمپلنت انجام می شود.
گرید دو یعنی دو بار آبدیده شدن و همینطور تا انتها به جز گرید پنج که یک غلط مصطلح است و در اینجا تیتانیوم آبدیده نشده ولی با ترکیب آلومینیوم و وانادیوم تبدیل به یک آلیاژ سخت شده که از گرید چهار هم سخت تر است.
هر چه گرید بیشتر شود تیتانیوم سخت تر خواهد بود و در برابر فشارهای آکلوزالی مقاوم تر و هر چه خلوص تیتانیوم بیشتر باشد میزان استوانتگریشن بیشتر می شود پس بنابر این بهترین گرید برای ساخت ایمپلنت گرید چهار است چون هم تیتانیوم خالص ساخته شده وهم از مقاومت خوبی برخوردار است.
برای قطر 3.3 و کمتر باید از آلیاژ تیتانیوم استفاده کرد که مقاومت بیشتری در برابر نیروهای آکلوزالی داشته باشد البته در نظر داشته باشید که آلیاژ تیتانیوم 92 درصد خلوص دارد و8 درصد بقیه را آلومینیوم و وانادیوم تشکیل می دهد پس استوانتگریشن 8 درصد ضعیف تر بوده و باید در موقع استفاده در نظر گرفته شود.
در جهان منابع تیتانیوم زیادی وجود دارد که بهترین و خالص ترین متعلق به ایالات متحده و سوییس است منابع تیتانیوم در چین و روسیه از خلوص کمتری برخوردارند.
میزان موفقیت درمان ایمپلنت دندانی
بر اساس تحقیقات فک پایین برای کاشت دندان با موفقیت بیشتری همراه بوده است. این موفقیت تا حد ٪98 تا 100 ٪ تخمین زده شده در صورتی که فک بالا در حدود 90٪ تا ٪95 با موفقیت همراه است. در ۳% موارد بجای پیوند استخوان بافت لثه ای به ایمپلنت می چسبد و در این موارد بایستی ایمپلنت خارج شده و مجددا ایمپلنت جدید کاشته شود.
علت این پدیده وارد شدن ضربه به ایمپلنت است که منجر به تکان خوردن ایمپلنت و جوش نخوردن آن به استخوان می شود همانطور که می دانیم برای جوش خوردن استخوان باید هیچ حرکتی وجود نداشته باشد بنابراین وارد شدن فشار به ناحیه می تواند منجر به جوش نخوردن ایمپلنت شود.
از دیگر مواردی که ممکن است پیش بیاید این است که بدن بیمار واکنش جسم خارجی نشان دهد و آن را پس بزند این پدیده بسیار نادر است و اگر پیش بیاید می توان دو ماه صبر کرد و دوباره کار را تکرار کرد و امیدوار بود بدن آن را بپذیرد.
بهداشت دهان و دندان از شاخص های بسیار مهم در موفقیت است.
استعمال دخانیات از موارد عدم موفقیت می باشد.
عمر مفید ایمپلنت دندانی
مطالعات گوناگون نشان می دهد که کسانی که در 20 سال گذشته کاشت دندان انجام داده اند کماکان به خوبی کار می کند. با این حال طرح درمان دقیق، درمان تخصصی، سلامتی عمومی، مراجعه منظم به دندانپزشک ،بهداشت و مراقبت اهمیت زیادی دارند.
به طور کلی ایمپلنت ها عمر نامحدودی دارند البته بسته به نوع، طول، قطر و توزیع صحیح نیروها روی ایمپلنت دندانی، جراح مجرب ایمپلنت دندان و بهداشت و نحوه نگهداری ایمپلنت دندانی دوام متفاوت دارند و معمولاً بین دو تا شش ماه زمان لازم است تا عمل جوش خوردن ایمپلنت با استخوان انجام شود اما در شرایط خاص ممکن است درخواست بیمار درمان پروتز بلافاصله بعد از جراحی شروع شود که ملاحظات خاص خودش را دارد.
