ایمپلنت : پین های باریکی هستند از جنس تیتانیوم خالص و سازگار، ایمپلنت شامل سه جزء می باشد :

  1. فیکسچر : قسمت تیتانیومی که در حین عمل جراحی در داخل استخوان آلوئول قرار می گیرد.

  2. پیچ اباتمنت یا cover screw :روی فیکسچر بسته می شود.

  3. استوانه اباتمنت یا post :که به روکش یا پروتز متحرک متصل می گردد.

موارد تجویز ایمپلنت عبارتند از :

  1. جایگزینی به جای یک یا چند دندان تکی.

  2. استفاده از ایمپلنت به عنوان پایه ی بریج و حذف نیاز به پروتز پارسیل متحرک.

  3. گیر پروتز متحرک.

عدم تجویز ایمپلنت در بیمارانی که از مشکلات پزشکی خاصی برخوردارند مانند : دیابتی ها،افرادی که دچار براکسیزم (دندان قروچه) می باشند، افرادی که ضخامت ریج استخوانی مناسبی جهت گذاشتن ایمپلنت ندارند.

پروتز : به هر عضو مصنوعی که جایگزین یک عضو طبیعی بدن گردیده و عملکرد آن را برگرداند پروتز می گویند. که شامل دو دسته است: 1. ثابت، 2. متحرک (کامل یا پارسیل).

توجه: منظور از پارسیل همان چند دندانی می باشد.

فیلیپیر : پروتز متحرک پارسیلی که فاقد اسکلت فلزی باشد فیلیپیر نام دارد.

تفاوت روکش و بریج : روکش ترمیم ریختگی که دندان تراش خورده را احاطه کرده و آن را بازسازی می نماید و ترمیم ریختگی که با استفاده از دندان های مجاور ناحیه ی بی دندانی، ناحیه ی از دست رفته را جایگزین می نماید که در این صورت به دندان هایی که پایه هستند اباتمنت (پایه) Abutment و به دندانی که جایگزین ناحیه ی بی دندانی می گردد پانتیک pontic می گویند. بریج های باز شونده، معروف ترین آن مریلند بریج می باشد. و بیشتر مخصوص دندان های قدامی است. در این نوع بریج دندان های پایه تراش مختصری در سطح لینگوآل خورده و pontic به وسیله ی دو بالچه ی فلزی به دندان های پایه چسبانده می شود.

Finish line : همان خط خاتمه ی تراش می باشد که به اثر نوک فرز بر روی دندان تراش خورده ایجاد می گردد و انتهای تراش را مشخص می کند.