هدف دندانپزشکی مدرن بازسازی کانتور، فانکشن، راحتی، استتیک، صحبت کردن و سلامت طبیعی بیمار است و این اهداف با حذف پوسیدگی از دندان ها یا جایگزینی دندان ها به پروتز میسر می شود.

چیزی که دندانپزشکی ایمپلنت را به درمانی منحصر به فرد تبدیل کرده توانایی آن در دستیابی به این هدف بدون در نظر گرفتن مواردی نظیر آتروفی، بیماری یا آسیب دیدگی سیستم دهانی استخوانی است. با این وجود هر چه بیمار دندان های بیشتری از دست داده باشد درمان او با چالش بیشتری مواجه خواهد شد. در حال حاضر در نتیجه تحقیقات دنباله دار، ابزار های تشخیصی، طرح درمان، طراحی ایمپلنت، مواد و روش کار موفقیت قابل پیش بینی واقعیتی برای نوتوانی بسیاری از موارد دشوار بالینی بوده است.

بیش از 90 درصد از دندانپزشکانی که جراحی جزو زمینه ی کاری آن ها محسوب می شود ایمپلنت را به عنوان یکی از موارد اصلی کاری خود انجام می دهند، 90 درصد از متخصصان به طور روز مره رستوریشن های متکی بر ایمپلنت را انجام می دهند و بیشتر از 80 درصد از دندانپزشکان عمومی درمان ایمپلنت و پروتز های ثابت و متحرک متکی بر ایمپلنت را انجام می دهند. این رقم 15 سال پیش در کشور آمریکا 65 درصد بود.

افزایش نیاز و استفاده از درمان های مرتبط با ایمپلنت به عوامل متعددی وابسته است از جمله :

1) طول عمر جمعیت مسن جامعه بیشتر شده است.

2) از دست رفتن دندان ها وابسته به سن.

3) پیامدهای شکست پروتزهای ثابت.

4) پیامدهای آناتومیک بی دندانی.

5) عملکرد ضعیف پروتزهای متحرک.

6) پیامدهای پارسیل متحرک.

7) پیامدهای روحی روانی از دست دادن دندان و نیاز و درخواست افرادی که در نسل جدید پا به سن می گذارند.

8) نتایج قابل پیش بینی بلند مدت پروتزهای متکی بر ایمپلنت.

9) مزایای پروتز های متکی بر ایمپلنت.

10) افزایش آگاهی عمومی.

مطالب مرتبط:

ایمپلنت های دندانی به عنوان دندان های نسل سوم