Bailyn  و Cummcr Kennedy طبقه بندی های قوس های بی دندانی پارشیال را ارائه دادند. این طبقه بندی ها برای ارائه طرح ها و مفاهیمی پروتز پارشیال متحرک به کار گرفته شد که البته به جر یکی از آن ها که توسط (American Collegeed of Prosthodonties) پذیرفته شده هیچ یک از آن ها به صورت جهانی پذیرفته نشده اند این طبقه بندی به نام Kenndey در اغلب دانشگاه های دندانپزشکی امریکا آموخته می شود.

طبقه بندی کندی قوس های بی دندانی را به چهار دسته تقسیم می کند: کلاس I : دارای بی دندانی خلفی دو طرفه. کلاس II : دارای بی دندانی خلفی یک طرفه، کلاس III : دارای فضای بی دندانی میان دندان و کلاس IV دارای بی دندانی قدامی است که از خط وسط عبور می کند.

استفاده از طبقه بندی Kennedy در بسیاری از موارد، بدون قوانین تعیین کیفیت دشوار است. هشت قانون Applegate برای واضح ساختن سیستم استفاده شده که می توان آن ها را در سه اصل کلی خلاصه کرد. طبق قانون اول طبقه بندی باید تنها شامل دندان های طبیعی موجود در پروتز نهایی باشد و گرنه دندان هایی که خارج می شوند می توانند طبقه بندی اصلی را تغییر دهند. برای مثال مولر دوم و سوم نیازمند هستند یا خیر.  قانون دوم آن است که منطقه ی خلفی بی دندانی همواره نوع طبقه بندی را مشخص می کند. قانون سوم مناطق بی دندانی که باید طبقه بندی را تعیین کنند، به عنوان تغییرات و اصلاحات مد نظر قرار گرفته و تنها تعداد آن ها طراحی می شود.