عامل آن ویروسی است به نام واریسلا – زوستر که باعث ایجاد دو نوع بیماری آبله مرغان و زونا می شود. آبله مرغان عفونتی است که بیشتر در سنین 5 – 9 سالگی دیده می شود و در بزرگسالان کمتر دیده می شود. همچنین بهتر است که آبله مرغان بیشتر در سنین نوزادی اتفاق بیوفتد زیرا درگیری در بزرگسالی بسیار شدیدتر است. شیوع آن بیشتر در اواخر زمستان و اوایل بهار است. بیشتر از 70% افراد تا کنون این بیماری را گرفته اند و برای کاهش خارش های ناشی از این عفونت از دیفن هیدرامین و کالامین استفاده می شود. بچه های زیر 6 ماه به این عفونت مبتلا نمی شوند.

آیا امکان دارد که یک فرد دوباره به این عفونت مبتلا شود؟ بله. زیرا در سنین پایین سلول های خاطرهایمنی به طور کامل رشد نکرده اند و قادر به ایجاد مقاومت علیه ویروس نیستند بنابراین در سنین بالا دوباره به این عفونت مبتلا می شوند.

علائم بیماری آبله مرغان:

• علائم سرماخوردگی (تب، ضعف، کاهش اشتها)
• بثوراتی که در ابتدا از پشت شروع می شود و سپس به سایر اندام ها منتقل می گردد.
• بعضی افراد درگیری ها cerebral همنشان می دهند.

مراحل پیشرفت راش در آبله مرغان:

1.در این مرحله راش ها به شکل red spotهایی هستند (شبیه جوش های التهابی قرمز رنگ)

2.در این مرحله راش ها به blister (تاول) تبدیل می شوند که سفید رنگ می باشند و داخل آن ها مایع است.

3.در این مرحله blisterها به سمت خشک شدن پیش می روند و ممکن است که زخم های پوستی نیز در این افراد ایجاد شود.

4.در این مرحله blisterها پوسته پوسته شده و می ریزند.

ممکن است در یک فرد هر 4 علامت گفته شده همزمان دیده شود، بنابراین این مراحل پشت سر هم در بیمار رخ ندهد.

تشخیص بیماری:

دیدن راش های پوستی از جمله راه های تشخیص بیماری است.

راه های آزمایشگاهی شامل:

1.دیدن آنتی بادی ویروس

2.کشت ویروس از نمونه خون

چه زمان از دوره بیماری، انتقال بیماری به سرعت اتفاق می افتد؟ بیش ترین زمان انتقال 3 -2 روز اول ورود ویروس به بدن است که حتی خود فرد هم از عفونت خبر ندارد.

درمان آبله مرغان:

چه کسانی در اثر ابتلا به عفونت آبله مرغان نیاز به درمان دارند؟

• افرادی که دچار ضعف ایمنی هستند.
• سالمندان
• نوزادان
• افرادی که درگیری های خارجی پوستی آبله مرغان دارند.
• افرادی که بیماری آن ها شدید و طولانی بوده و رو به بهبود نمی رود.

استفاده از آسیکلوویر در این افراد باعث می شود که:

• درد و خارش آن ها کم شود.
• دوره بیماری پوستی کاهش پیدا کند.
• انتقال ویروس کمتر صورت گیرد.

بهترین زمان مصرف آسیکلوویر 24 ساعت اول است و دوز آن 800 میلی گرم 5 بار در هر روز به مدت 5 – 4 روز است. فرم تزریقی آسیکلوویر نیز به صورت 10mg/kg هر 8 ساعت به مدت 10 -7 روز استفاده می شود.

درمان های همراه آسیکلوویر:

1. استفاده از استامینوفن به عنوان ضد درد

2. حمام های روزانه برای کاهش خارش بدن

3. ضد خارش های موضعی و سیستمیک

توجه: از آسپرین برای کاهش درد در نوزادان به دلیل ایجاد سندروم ری نمی توان استفاده کرد.