برای یک پیوند استخوان موفق که عناصر خاصی نیاز است، پزشک باید شرایط حاضر را بررسی کند و همچنین باید در هر درمانی که انجام می دهد روش پیوند و مواد را تغییر دهد. به عبارت دیگر، پیوند استخوان مانند باز کردن یک گاو صندوق می ماند. که حداقل 7 رقم از 11 رقم مختلف را نیاز دارد تا باز شود، اگر فقط 5 یا 6 رقم درست باشند گاو صندوق باز نمی شود. هر چه اعداد استفاده شده برای باز کردن صندوق برای پیوند استخوان برای ایمپلنت موفق بیشتر باشد، رشد حجم کافی از استخوان برای قرار دادن استخوان نیز بیشتر خواهد شد.

کلیدهای پیوند استخوان فاکتورهای موضعی هستند که پیش آگهی درمان را تحت تأثیر قرار می دهند که شامل: عدم حضور عفونت، وجود بافت نرم، حفظ فضا، عدم تحریک پیوند، (RAP)، رگ دار بودن استخوان میزبان، فاکتورهای رشدی.

پروتئین های مورفوژنتیک استخوان (BMPS)، زمان ترمیم، اندازه و شکل ضایعه و پروتز را نیز می دهد. بسیاری از این کلیدها به هم وابسته هستند. اغلب، یکی از آن ها دیگری را تحت تأثیر قرار می دهد و ممکن است یک آبشار به قسمت شکست یا موفقیت ایجاد شود. جراح باید تلاش کند تا همه ی این عناصر را به وجود بیاورد مگر این که فاکتورها در محل آگمنتاسیون استخوان حضور نداشته باشند. مواد پیوندی مثل کلاژن، استخوان اتوژن، (DFDB) و کلسیم فسفات نیز از مواد لازم برای پیوند استخوان هستند.

عدم حضور عفونت

استخوان و مواد پیوندی در شرایط PH نرمال با سرعت های متفاوتی حل می شوند که مبتنی بر تخلخل اندازه و تبلور آن ها می باشد. اگر چه، در PH پایین همه ی  مواد پیوندی داخل Solution-mediateel resorption به سرعت دچار تحلیل می شوند.

مطالب مرتبط:

انواع ایمپلنت دندان از نظر ساختاری