یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در زیبایی پروتزهای متکی بر ایمپلنت، انتخاب نوع و جنس اباتمنت می باشد.

یک انتخاب برای داشتن رستوریشن های ایمپلنتی با زیبایی مطلوب، استفاده از انواع مختلف اباتمنت های سرامیکی می باشد. اباتمنت های سرامیکی دارای ویژگی هایی همچون تطابق رنگ، سازگاری بافتی خوب و بدون اثر سمیت، چسبندگی باکتریایی کمتر هستند و در بیمارانی که بافت نرم نازکی دارند، به عنوان انتخاب اول ترجیح داده می شوند. همچنین با معرفی سیستم های زیرکونیا مشکل استحکام ضعیف سرامیک ها به میزان زیادی بهبود پیدا کرده است . امروزه اکثر سیستم های ایمپلنتی، اباتمنتهای سرامیکی را عرضه می کنند. برخی از این اباتمنتها به صورت از پیش ساخته در سیستم معرفی می گردند و برخی به صورت اختصاصی (Customized) هستند. تراش اباتمنت های زیرکونیایی اختصاصی توسط دو سیستم Computer Aided Design /Computer Aided Manually Aided Design و یا Manufacturing (CAD/CAM) ⁄Manually Aided Manufacturing (MAD/MAM) صورت می گیرد.

سیستم های MAD/MAM کاربرد لابراتواری آسانتر و هزینه کمتری نسبت به سیستم های (CAD/CAM) دارند. از آنجایی که این اباتمنتها به صورت اختصاصی طراحی می شوند، تعیین میزان تطابق آنها با ایمپلنت ازجمله موارد مورد لزوم است. برخی مطالعات نشان داده اند که اباتمنتهای تمام سرامیکی نمی توانند به همان دقت انواع فلزی طراحی شوند، درنتیجه مقداری عدم تطابق ایجاد می گردد.

گاه علت عدم تطابق، عدم تبحر کافی کلینیسین در نشاندن کامل قطعات در یکدیگر می باشد. این مشکل می تواند باعث تجمع پلاک و القای واکنش های التهابی، دسترسی مشکل برای تمیز کردن سمان اضافه و وارد آمدن فشار به ناحیه سرویکال ایمپلنت شود. در عدم تطابق ایمپلنت و اباتمنت، نیروهای فشاری و کششی می تواند به رستوریشن منتقل شود و منجر به شل شدن پیچ های اباتمنت و پروتز، شکست رستوریشن، میکروشکست استخوان احاطه کننده ایمپلنت وحتی شکستن بدنه ایمپلنت شود .

بدین جهت تشخیص شکاف مارجینال بین اباتمنت و ایمپلنت همواره باید در درمان های پروتزی مدنظر قرار گیرد. روش های مختلف کلینیکی برای کنترل تطابق اجزا پیشنهاد می شود، که شامل انجام پروبینگ توسط اکسپلوررهای دندانی، کنترل دیداری، تست های پریو می باشد. مشخص شده است که رادیوگرافی های داخل دهانی، محبوبترین و در دسترس ترین روش جهت تأیید شکاف میان ایمپلنت و اباتمنت می باشد. Konermann و همکاران در مطالعه خود از معاینات بالینی و رادیوگرافی سنتی برای بررسی تطابق اباتمنتهای تیتانیومی بر روی ایمپلنت ها استفاده کردند و نشان دادند که رادیوگرافی موازی یک روش تشخیصی مهم و دقیق در تشخیص شکاف است. تاکنون مطالعه ای به مقایسه قدرت رادیوگرافی در تشخیص شکاف در اباتمنتهای تیتانیومی و سرامیکی نپرداخته است. از سوی دیگر درخصوص میزان تأثیر طرح های پیچیده اتصال داخلی بر روی تشخیص شکاف توسط رادیوگرافی مطالعه خاصی وجود ندارد.
هدف از این مطالعه مقایسه تشخیص رادیوگرافیک عدم تطابق اباتمنت های زیرکونیایی و تیتانیومی در سه نوع مختلف ناحیه اتصال بود.

مطالب مرتبط:

رادیوگرافی پانورامیک به روش سنتی