ساختار ایمپلنت دندان چه شکلی ست؟

این جایگزین های دندان های افتاده همانند سنی که می گذرد، راه طولانی در پیش دارند.

اما این تکنولوژی هم زمانی به نظر زیبا ، با عملکرد بالا و قوی می رسد که به خوبی از ان مراقبت شود. تکنولوژی ایمپلنت دندان در این سال ها به پیشرفت های بسیاری رسیده. از این رو شما را بیشتر با ساختار ایمپلنت دندان آشنا می کنیم تا از این تکنولوژی برتر، بیشتر بدانید.

تیتانیوم آنکور : مروری برای ساختار ایمپلنت دندان

ایمپلنت های دندان سیلندرهای فلزی کوچکی هستند که درون فک جای می گیرند.

با فونداسیون محکمی که ایجاد می کنند و یک روکش روی آن ها جای می گیرد. این دندان های جایگزین با ریشه دندان طبیعی رقابت می کنند. طوری که همانند دندان های طبیعی به استخوان فک می چسبند. درنتیجه انقدر محکم و استوار به نظر می رسند. بخش بزرگی از استحکام و قدرت آن ها ناشی از جنس تیتانیومی ست که در آن ها به کار گرفته شده. و البته فرایند : osseointegration.

در اواسط قرن بیستم، محققین حقایق قابل توجهی را کشف کردند، که تیتانیوم به استخوان فیوز می شود. و این پروسه osseointegration نامیده می شود. این پدیده یک متریال عالی برای ایمپلنت دندان می سازد. سیلندر تیتانیومی کوچک ما در استخوان فک جای می گیرد، توسط یک جراح دهان. سپس به تنهایی گذاشته می شود تا بهبود یابد. در طی این زمان، ایمپلنت به آرامی ادغام می شود. به فک فیوز شده. بعد از چند ماهی ایمپلنت دائمی شده، و بخشی از استخوان فک می شود.

پروسه osseointegration مزایای بسیاری دارد. ارتباط بین روکش و بقیه دهان را بهبود بخشیده، و باعث استحکام و پایه ای با عمرطولانی برای دندان جدید می شود. درضمن به توقف آتروفی استخوان کمک کرده، که بعد از افتادن دندان رخ می دهد. علاوه براین، ایمپلنت دندان به فک متصل می شود، همین باعث ایجاد دندان های محکمی می شود. و نیازی به حمایت دیگری از جانب دندان های جانبی ندارند.

ایمپلنت خودش به تنهایی علاوه بر سیلندر پزشکی که می باشد، درون فک جای می گیرد، اباتمنت دارد، و یک برآمدگی کوچک که روکش جایگذاری می شود. اباتمنت باعث استحکام روکش بدون تکیه بر دندان دیگری، قرار می گیرد.