پیوند لثه (donor) یا بافت لثه خود بیمار برای تحلیل لثه!

تحلیل لثه ها فقط یک مسئله زیبایی شناسی نیست.

هنگامی که خط لثه شروع به عقب نشینی یا تحلیل از دندان می کند ، می تواند منجر به افزایش حساسیت و سایر مشکلات مربوط به سلامت دهان و دندان از جمله بیماری های پریودنتال و از دست دادن دندان شود.

پیوند لثه روشی عالی برای بازسازی بافت لثه از دست رفته و بازگرداندن لبخند سالم است. و شما می توانید از بافت نرم یا بافت اهدایی خود به عنوان ماده پیوندی استفاده کنید.

هر کدام از این گزینه ها دارای مزایا و معایب متفاوتی می‌باشند و تصمیم نهایی بر اساس شرایط فردی شما خواهد بود. در اینجا یک راهنمای مختصر در مورد گزینه های موجود است :

انواع پیوند بافت لثه بیمار چیست؟

اگر استفاده از بافت نرم دهان خود (که به آن اتوگرافت گفته می شود) را انتخاب کنید ، می توانید پیوند بافت همبند یا پیوند لثه بدون هزینه داشته باشید.

هر دو نوع پیوند شامل برداشتن بافت از سقف دهان و اتصال آن به ریشه دندان نمایان شده در جایی که لثه ها در حال عقب نشینی هستند است. اما به روش‌های کمی متفاوت.

در طی پیوند بافت همبند، دندانپزشک یک فلپ کوچک را باز می کند تا یک تکه کوچک را از لایه بافت همبند زیر جدا کند.

پیوندهای بافت همبند نسبت به گرافت های لثه ای رایگان کمتر تهاجمی هستند و نتیجه زیبایی بیشتری دارند. زیرا بافت به طور یکپارچه با لثه های اطراف ترکیب می شود.

پیوند لثه بدون هزینه نیازی به فلپ ندارد – در عوض ، دندانپزشک قبل از استفاده از آن برای پوشاندن ریشه دندان نمایان شده ، لایه های خارجی و داخلی بافت را از سقف دهان برمی دارد.

پیوندهای لثه ای این‌چنینی برای مناطق تحلیل رفته لثه که نیاز به ضخیم شدن یا تقویت با بافت قوی تری دارند ایده آل است.

اگرچه تطابق رنگ ممکن است کمی بیشتر از پیوندهای بافت همبند قابل توجه باشد.

تفاوت های انواع پیوند بافت لثه

روش Auto graft در مقابل پیوند Donor

هیچ برتری ذاتی در بین انواع مواد پیوند لثه وجود ندارد.

موقعیت فردی شما تعیین می کند که کدام گزینه برای شما بهتر است. اما هر کدام مزایا و معایب روشنی دارند :

پیوندهای Autograft :

مطالعات طولانی مدت اثبات کرده اند بطور طبیعی ضخامت لثه را افزایش پیدا می کند و دو منبع خون رسانی در دسترس ، یکی از فلپ و دیگری از گیرنده می باشد.

مضرات اتوگرافت :

ناراحتی بیشتر پس از عمل جراحی به دلیل محل جراحی دوم

تنها می تواند به چند منطقه از تحلیل لثه در هر روش بپردازد

یکپارچگی بافت بر اساس محل برداشت و کیفیت برداشت متفاوت است

مزایای اتوگرفت :

می تواند برای درمان کل قوس دهان یا لثه های تحلیل رفته در یک روش استفاده شود.

درد و ناراحتی کمتری به دلیل عدم برداشت از محل در داخل دهان دارد که می تواند مقدار زیادی از بافت لثه قوی را رشد دهد.

حفظ بافت لثه و خون موجود

جوانب مثبت روش donor:

• می تواند برای درمان کل قوس دهان یا لثه های تحلیل رفته در یک روش استفاده شود.
• درد و ناراحتی کمتری به دلیل عدم برداشت محل در دهان دارد.
• می تواند مقدار زیادی بافت قوی لثه را رشد دهد.
• بافت لثه و خون موجود را حفظ می کند.

معایب روش donor :

برای شروع به بافت لثه با کیفیت مناسب نیاز دارید.

با دندانهایی که مایل باشند، یا چرخیده یا دارای تحلیل استخوان، به خوبی عمل نمی کند.

بیشتر حساس به تکنیک است که نیاز به آموزش قابل توجهی دارد.