درمان ایمپلنت در ایران
(این قسمت با عنایت جناب آقای دکتر رکن ، ریاست انجمن پریودنتولوژی ایران، آماده شده است)
پس از پایان جنگ تحمیلی و در سال 1368 شمسی ، بنیاد جانبازان به منظور مراقبت و درمان جانبازان اقدام به جذب گروهی از زبده ترین متخصصان دندانپزشکی کشور نمود.
از سویی دیگر ، تعدادی از جانبازان که برای بهبود به کشور آلمان اعزام شده بودند تحت درمان های ایمپلنت دندانی قرار گرفته بودند. متخصصان ایرانی تصمیم گرفتند با دعوت از درمانگران اروپایی که در این زمینه پیشرو بودند درمان ایمپلنت را به شکل گسترده در داخل کشور راه اندازی نمایند . به همین منظور متخصصانی همچون Prof. Tessie از افرانس، Dr. Tollanse از فرانسه، Dr. Pederson از دانمارک، Dr. Karring از دانمارک، Dr. Molvaies از بلژیک، Dr. Zahedi از بلژیک و Dr. Lemann از سوئیس در طی سالهای 1369 تا 372 وارد ایران شدند و با همکاری گروه ایرانی شاملک، دکتر اصغر میرعمادی ـ دکتر امیررضا رکن ـ دکتر حمید محمودهاشمی ـ دکتر عباس منزوی ـ دکتر سید حسین صالحی منفرد، دکتر مژگان پاک نژاد، و دکتر اکبر فاضل اولین ایمپلنت های دندانی را جاگذاری و بارگذاری نمودند. پس از سال 1372 شمسی تمامی درمانهای ایمپلنت بر روی جانبازان توسط متخصصان داخل کشور صورت گرفت.
در سالهای 1370 و 1371 شمسی دو نفر از پریودنتیستهای مطرح کشور، آقایان دکتر عطری زاده و دکتر گلنراقی در مطب خصوصی خود اقدام به کاشت ایمپلنت برای درمان بیماران بی دندان نمودند.
در سال 1371 شمسی بخش ایمپلنت های دندانی دانشکده دندان پزشکی تهران با مسوولیت جناب آقای دکتر ابوالحسن مسگرزاده و همکاری آقایان دکتر غلامرضا غزنوی، دکتر محمدحسن شاهرودی، دکتر حسن بهناز، دکتر اکبر خوشخونژاد، و دکتر اسماعیل یزدی آغاز به کار نمود. این بخش تا سال 1376 بیشتر به فعالیتهای درمانی میپرداخت اما پس از آن فعالیتهای آموزشی هم به آن اضافه گردید. آموزش ایمپلنت های دندانی به شکل رسمی از سال 1378 وارد برنامه درسی دوره تخصصی پریودنتولوژی، جراحی فک و صورت، و پروتزهای دندانی شد و اولین دوره فلوشیپ ایمپلنت های دندانی در سال 1386 آغاز گردید.
پیشرفت و گستردگی آن در کشورمان با توجه به این سابقه کوتاه بسیار شگفت انگیز بوده است. امروزه درمان و آموزش ایمپلنت در تمامی دانشکدههای کشور که به ترتیب متخصصان دندانپزشکی می پردازند انجام می گیرد.