ایده آل ترین دندان جهت جایگزینی با ایمپلنت پرمولر اول هر دو قوس است. در زمان استفاده برای دندان پایه جهت یک  FPD سه واحدی، کانین در معرض خطر بالای شکست ماده ی تشکیل دهنده یا از دست رفتن سمان می باشد (زیرا نیروهای جانبی واردمی شوند) و معمولاً ترمیم آن برای رسیدن به ظاهری همچون حالت اصلی نسبت به سایر دندان های قدامی دشوارتر است.

استخوان عمودی موجود، معمولاً در ناحیه ی پرمولر اول بیش از سایر موقعیت دندانهای خلفی است. در ماگزیلا، معمولاً در قدام یا زیر سینوس ماگزیلا (یا هر دو) قرار دارد پرمولراول مندیبل تقریباً همیشه در قدام فورامن منتال و محور عددی قرار دارد. استخوان جهت قراردهی ایمپلنت در ناحیه ی پرمولر اول مندیبل نسبت به هر دندان دیگری در قوس بیشتر قابل قبول است.

پرمولرهای ماگزیلا معمولاً در منطقه ی زیبایی بیماران با خط لبخند بالا قرار دارند. نیاز به پیوند استخوان پیش از قراردهی پرمولر اول بسیار معمول است. زیرا فرایند خارج کردن ریشه ی نازک باکال معمولاً سبب از دست رفتن استخوان در کانتور ریج لپ اجازه نمی دهد که بهداشت پروبینگ منطقه ی سالکولار فاسیال کراون به طور مناسب انجام شود و بنابراین نباید استفاده شود.

جهت تضمین مناسب از لحاظ زیبایی و جهت ممانعت از نیاز به کراون همراه با ریج لپ، تنه ی ایمپلنت معمولاً مشابه یک ایمپلنت قدامی، در زیر کاسپ باکال قرار داده می شود. کمی باکال قرار دادن ایمپلنت نمای سرویکال تاج پرمولر مگزیلا را بهبود می بخشد. قطر ریشه ی طبیعی دندان پرمولر در فاصله ی 2 میلیمتر زیر CEJ، به اندازه 4/2 میلیمتر است.