خونریزی در جراحی بالا بردن سینوس اگرچه مشکل ساز، اما نادر است. سه شریان اصلی باید در آگمنتاسیون سینوس مورد توجه قرار گیرند. به دلیل آناستوموزهای داخل و خارج استخوانی که به وسیله شریان های اینفرااربیتال و آلوئولار خلفی فوقانی شکل می گیرند، خونریزی در حین جراحی سینوس ممکن است اتفاق بیفتد. ممکن است برش های آزاد کننده عمودی در بافت نرم فلپ فاسیال در یک ماگزیلای تحلیل رفته، باعث قطع آناستوموزهای خارج استخوانی شود. آناستوموزهای خارج استخوانی به طور میانگین با فاصله 23 میلیمتر از کرست ریج با دندان قرار دارند اگر چه در ریج بی دندان این فاصله به 10 میلی متر کاهش می یابد. با بریده شدن این شریان خونریزی قابل توجهی مشاهده می شود.

این رگ ها از شریان ماگزیلاری منشاء می گیرند و هیچ لندمارک استخوانی جهت به هم فشردن آن ها وجود ندارد، بنابراین برش های آزاد کننده عمودی در بافت نرم باید در حداقل ارتفاع زده شوند و بسیار ظریف از روی موکوپریوستئوم بلند شوند. قراردادن هموستات روی فلپ فاسیال جهت جلوگیری از خونریزی مشکل است. فشار دادن بورد خلفی ماگزیلا و بالا بردن سر جهت کاهش فشارخون رگی معمولاً باعث متوقف شدن خونریزی می شود. بالا بردن سر در 38% موارد باعث کاهش جریان خون بینی می شود. اعمال فشار در مجاورت C4 (چهارمین مهره گردنی) در گردن، جهت کاهش جریان خون اگر این روش مؤثر نبود، به کاروتید خارجی و قرار دادن اسفنج های کلاژن در ناحیه ی خلفی، می تواند به کاهش خونریزی کمک کند. کلاژن Avitene میکروفیبریلار به سطح مرطوب می چسبد و تشکیل و تثبیت لخته را تسریع می کند.

مطالب مرتبط:

تاریخچه جراحی سینوس