باید زمان کافی به پیوند استخوان داد تا جذب شده و حجم استخوان جدید را جهت انجام ایمپلنت تشکیل دهد. زمان مورد نیاز متغیر بوده و به فاکتور های موضعی وابسته می باشد. مثلاً تعداد دیوارهای استخوانی باقی مانده، میزان استخوان autogenous در محل پیوند و اندازه ی ضایعه ضایعات بزرگ تر، میزان استخوان، autogenous در محل پیوند و دیوارهای استخوانی کمتر اطراف محل پیوند زمان ترمیم را افزایش می دهد. به علاوه، بیماری های سیستمیک مثل دیابت ملیتوس، هایپر پاراتبرئپوئیدیسم، تیروتوکسیکوز، استئومالاسی، استئوپروز و بیماری پاژت همگی می توانند پاسخ ترمیم را تحت تأثیر قرار دهند. به عنوان یک قانون کلی، 4 تا 6 ماه زمانی که حجم پیوند استخوان کمتر از 5 میلیمتر باشد زمان مناسب برای ترمیم است. پیوندهای با حجم بیشتر از 5 میلیمتر معمولاً 6 تا 10 ماه زمان نیاز دارند.

وقتی که عوامل دیگری برای جراحی پیوند استخوان داخل می شوند دوره زمانی کوتاه تر می شود. به عنوان یک قانون، اگر بیشتر از نیمی از پیوند استخوان autogenous باشد، زمان ترمیم طولانی بیشتر از یک سال معمولاً سودمند نخواهد بود و ممکن است باعث تحلیل محل پیوند جدید شود. از طرف دیگر، بعضی از موارد متراکم فسفات کلسیم bovine ممکن است بیش از 2 سال زمان نیاز داشته باشند تا جذب شده و توسط استخوان جایگزین شوند.

اندازه و شکل ضایعه

اندازه ی ضایعه فاکتور مؤثری در زمان ترمیم و اسکولاریزاسیون و انتخاب پروتز ترانریشنال می باشد. همچنین یک فاکتور مؤثر برای انتخاب مواد پیوندی است. هر چه اندازه ی ضایعه در عرض و ارتفاع بیشتر باشد زمان بلوغ استخوان قبل از قرار دادن ایمپلنت بیشتر خواهد بود. هر چه ضایعه استخوانی بیشتر باشد، مواد autogenous بیشتری برای پیوند نیاز خواهد بود.

مطالب مرتبط:

امکانات مکانیکی استخوان جهت انجام ایمپلنت