همان طور که در مطالب قبل در مورد چندین توده و بیماری سطح زبان توضیح داده شد، در این مطلب نیز در مورد توده ها و کیست های خوش خیم و بدخیم توضیحاتی بیان شده است.

کیست های لنفواپی تلیال

کیست های لنفواپی تلیال ندول های زرد رنگی هستند که در سطح ونترال ، محل لوزه ها یا کف دهان ایجاد می گردند. این ضایعات خوش خیم هستند و به نظر می رسد که ناشی از گیر افتادن اپی تلیوم بزاقی در تجمعات لنفویید در حین آمبریوزنز باشند. نمونه برداری(بیوپسی) برای تأیید تشخیص ضروری است.

پاپیلوم

پاپیلوم سنگفرشی یکی از ضایعات نسبتاً شایع تر دهانی است که تقریباً در 1% از بزرگسالان مشاهده می شود. این ضایعه معمولاً با عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نوع 6 یا 11 همراهی دارد. پاپیلوم ها معمولاً به صورت ضایعات منفرد، مجزا و پایه دار با برآمدگی های انگشتی شکل تظاهر می یابند. درمان مشتمل بر اکسیزیون جراحی یا تخریب ضایعه به کمک لیزر است.

زبان سوزان

حس سوزش می تواند به صورت یک نشانگان اولیه یا به صورت ثانویه به اختلالاتی که باعث از بین رفتن پوشش سطح طبیعی می شوند (مثل عفونت کاندیدایی یا کمبود ویتامین ها) تظاهر یابد. زبان سوزان اتیولوژی ناشناخته ای دارد و به نظر می رسد زنان را 7 برابر بیشتر از مردان مبتلا می سازد. میزان شیوع این اختلال از 15%- 0/7% متغیر است. بیماران معمولاً شروع ناگهانی احساس سوزش را به صورت سوختن زبان در مواجهه با مواد داغ توصیف می کنند  که دفعات آن در طی روز افزایش می یابد. زبان در این افراد اغلب ظاهری طبیعی دارد. این اختلال خوش خیم است و معمولاً پس از سال ها به صورت خود به خود بهبود می یابد. تنها اسید آلفا – لیپوییک، کلونازپام و درمان ناشناختی – رفتاری در کارآزمایی های شاهد دار در کاهش علائم این بیماری مؤثر بوده اند. در موارد مقاوم، رویکردی مشابه با رویکردهای مورد استفاده در مورد سایر دردهای نورالژیک مزمن می تواند سودمند باشد.

مطالب مرتبط:

معرفی انواع دیگری از بیماری ها