دندانپزشکی دیدگاهی از پزشکی است، که از ادغام اشکال علمی و هنری بوجود آمده است.

برخی از جنبه های دندانپزشکی روی بخش هنری تأکید دارند، مثلاً در دندانپزشکی زیبایی که به رنگ و شکل دندان مربوط می شود تا لبخند بیمار و ظاهر کلی وی را زیباتر کند اگر چه، علت اصلی واژه “دکتر” که برای حرفه دندانپزشکی به کار می رود به سمت علم دندانپزشکی است. این علم می تواند به اجزای بیولوژیک و بیومکانیک تقسیم گردد. برای دندانپزشکان عمومی، بر جنبه های بیولوژیکی سلامت دهانی نیز تأکید می شود مشکلات شایع مرتبط با دندان های طبیعی، دارای منشاء بیولوژیک هستند، همچنین بیماری های پریودنتال، پوسیدگی ها و مشکلات آندودنتیک مثال هایی از این قبیل هستند.

ترکیب فاکتورهای بیولوژیک و بیومکانیک در شکست پروتزهای ثابت با ساپورت دندانی نقش دارند. 4 مشکل شایع برای پروتزهای ثابت 3 واحدی عبارتند از :

1) پوسیدگی ها

2) مشکلات اندونتیک

3) پروتزها با گیر ناکافی

4) شکستگی پرسلن

مشکلات بیولوژیکی با شیوع بالاتری (12 – 11)% در مقایسه با مشکلات بیومکانیکی (10 – 7)% رخ می دهند، اما هر دو جنبه باید توسط متخصص در نظر گرفته شوند.

دندانپزشکی ایمپلنت همواره شامل جایگزینی دندان هاست. هنگامی که در مورد مشکلات ایمپلنت صحبت می شود، مقدار زیادی از مشکلات مربوط به علم ایمپلنت است، تا جنبه های زیبایی. اما، برخلاف دندان های طبیعی، جنبه های بیولوژیک دندانپزشکی ایمپلنت دارای مشکلات کمی است. برای مثال، افزایش سطح تماس ایمپلنت – استخوان به طور عمده بیولوژیک است.

اکثر گزارشات اخیر نشان می دهند که فاز جراحی ایمپلنت یک سطح تماس موفق در بیش از 95% موارد، در ارتباط  با نوع سیستم ایمپلنت به کار رفته ایجاد می کند. به همین دلیل، جنبه بیولوژیک آن بسیار قابل پیش بینی است. شایع ترین مشکلات مربوط به ایمپلنت، مشکلات بیومکانیکال است که پس از مشکلات بیومکانیکال رخ می دهند و مروری بر مقالاتی که در رابطه با شکست های ایمپلنت هاست نشان داد، این مشکلات در ابتدا پس از 18 ماه بارگذاری اولیه ایمپلنت رخ می دهند. این شکست های بارگذاری زود هنگام بیشتر در انواع نرم استخوان (16% شکست ها) یا در طول های کوتاه ایمپلنت (17% شکست ها)، رخ می دهند. این دو گروه شکست در اثر عوامل بیومکانیکی رخ می دهند استخوان نرم برای عمل نیروهای اکلوزالی وارد بر ایمپلنت بسیار ضغیف است و یا در ایمپلنت های کوتاه استرس بالاتری در سطح تماس ایمپلنت – استخوان ایجاد می شود.

همچنین شایع ترین مشکلاتی که به شکست ایمپلنت منجر نمی شوند، هم بیومکانیکی هستند اوردنچرهای ایمپلنت هم مشکلاتی در رابطه با شکستگی ایمپلنت و مشکلات آن (30%) و یا شکستگی پروتزهای متحرک (12%) دارند. در پروتزهای ثابت حمایت شونده توسط ایمپلنت، شکستگی و نیرهای رزین اکریلیک (22%)، شل شدن اباتمنت یا پیچ های پروتزی (10-7)%، شکستگی پرسلن (7%)، و شکستگی فلز پروتز (3%) مثال هایی از مشکلات شایع هستند.

به علاوه اجزای ایمپلنت (4 – 2)% و حتی خود ایمپلنت ممکن است بشکنند (2-1)%. به بیان دیگر مشکلات مکانیکی خیلی بیشتر از مشکلات بیولوژیکی ایمپلنت هستند.