فاصله زمانی بین جلسات ملاقات ترمیم پروتزی، به منظور فراهم کردن زمان بیشتر برای تشکیل استخوان تحمل کننده نیرو ها در اطراف ایمپلنت ها در طی تکنیک بارگذاری پیشرونده استخوان، ممکن است افزایش یابد.

ایمپلنت های قدامی که بیشتر تحت تأثیر نیروهای پارافانکشنال طرفی قرار می گیرند نیاز به ملاحظات بیشتری در طرح درمان دارند. ایمپلنت های اضافی، ترجیحاً با قطر بیشتر در این موارد تجویز می شوند. اگر دندان های سالم و طبیعی کانین را داشته باشیم، حرکات طرفی Canine guided هستند. اکلوژن محافظت شده متقابل، با ایمپلنت های اضافی قدامی یا دندان هایی که نیروها را پخش می کنند، در مواردی که ایمپلنت ها در محل کانین ها قرار داده شوند و یا هنگامی که این دندان ها به عنوان یک pontic ترمیم شوند، ترجیح داده می شود. پروتز ممکن است برای ارتقاء توزیع استرس در سیستم ایمپلنت، با تماس های سنتریک عمودی که در راستای محور ایمپلنت ها در هر جا که ممکن باشد، طراحی شود. Occlusal table باریک خلفی برای جلوگیری از نیروهای طرفی ناخواسته و برای کاهش نیروهای اکلوزال مفید است. اناملوپلاستی نوک کاسپ های دندان های طبیعی مقابل برای کمک به بهبود مسیر نیروهای عمودی، با استفاده از راهنماهای اکلوژن مورد نظر توصیه می شود.

clenching ریسک شکست مکانیکال را مانند شکستگی پرسلن، رستوریشن غیر سمان شونده، شکستگی پیچ اباتمنت، شکستگی بدنه ایمپلنت، تحلیل استخوان کرستال، افزایش می دهد.

نتایج بیومکانیک فضای روکش افزایش یافته

میزان مشکلات مکانیکال برای پروتزهای ایمپلنت معمولاً بالاترین میزان کل مشکلات گزارش شده در مرور تاریخچه را شامل می شود. مشکلات مکانیکال معمولاً از طریق استرس افزایش یافته به کار رفته در سیستم ایمپلنت – پروتزی ایجاد می شوند.

شکست ایمپلنت ممکن است از بارگذاری بیش از حد منتج شود و باعث شکست پروتز و تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت های شکست خورده شود. شکستگی بدنه ایمپلنت ممکن است از خستگی ناشی از بارگذاری ایمپلنت در اثر نیروهای بیشتر، ناشی شود، اما با وقوع کمتری از مشکلات شایع تر رخ می دهد. هر چه قدر نیرو بیشتر باشد، تعداد چرخه های قبل از شکستن افزایش می یابد و وقوع شکستگی افزایش می یابد. تحلیل استخوان کرستال ممکن است همچنین به نیروهای افزایش یافته مربوط شود و معمولاً قبل از شکست بدنه ایمپلنت رخ دهد. شکستگی پرسلن و مواد اکلوزالی، ممکن است به محض افزایش نیروی وارد بر ترمیم، افزایش یابند. احتمال شکستگی در پروتز مقابل با میانگین 12% در اوردنچر ایمپلنت در مقابل دنچر، افزایش می یابد.