زمانی که نوع پروتز و موقعیت دندان تعیین شدند، فاکتورهای نیروی بیمار و تراکم استخوان در موقعیت ایمپلنت ارزیابی می شوند. موقعیت های کلیدی ایمپلنت برای ترمیم ماگزیلا، بعد از آن تعیین می شوند. یک پارامتر مهم در طول درمان تهیه ی موقعیت بیومکانیکی مناسب و مساحت سطح کافی جهت ساپورت نیروهای منتقل شونده به پروتز است.

چهار دستورالعمل برای موقعیت های کلیدی ایمپلنت شامل:

1. نبود کانتی لور

2. نبود سه پونتیک متصل

3. موقعیت کانین و مولر اول

4. یک قوس پنج ضلعی باز است و باید حداقل یک ایمپلنت در هر بخش بی دندان داشته باشد

از این دستورالعمل ها، شماره ی 3 و شماره ی 4 در طرح درمان ماگزیلای بی دندان شدت می یابند.

شکل قوس پره ماگزیلا

شکل قوس پره ماگزیلا بر طرح درمان پروتز ثابت پره ماگزیلای بی دندان اثر می گذارد. سه شکل قوس دندانی تیپیک برای ماگزیلا شامل مربع، بیضی و مثلث است. متعاقب تحلیل استخوان، شکل ریج قوس بی دندانی ممکن است از شکل قوس دندان دار متفاوت باشد.

شکل قوس دندانی بیمار توسط موقعیت های نهایی دندان در پره ماگزیلا تعیین می شود نه توسط شکل قوس و ریج باقی مانده. یک ریج باقی مانده ممکن است به دلیل تحلیل یا تروما مربعی به نظر برسد. گرچه، موقعیت نهایی دندان ممکن است نیاز به کانتی لور شدن فاشیال از پزوتز نهایی را داشته باشد. به بیان دیگر یک قوس بیضی شکل دندانی ممکن است جهت پوشش شکل قوس مربعی بی دندانی موجود ارتباطی ندارد. شکل قوس دندانی در ماگزیلای قدامی توسط فاصله از دو خط افقی تعیین می شود.