کشف و گسترش سی تی اسکن تصویر برداری پزشکی را متحول کرد. سی تی اسکن یک تکنیک تصویربرداری دیجیتال و ریاضی است که از آن در رادیوگرافی های مختلف از جمله در ایمپلنت کاربرد دارد، سی تی اسکن مقاطع توموگرافی را در شرایطی تولید می کند که لایه توموگرافیک با ساختارهای محو از آناتومی مجاور متأثر نمی شود، به علاوه مهمترین نکته این است که سی تی اسکن امکان افتراق و ارزیابی دقیق بافت های سخت و نرم را می دهد بنابراین، برای تحستین بار در تصویربرداری پزشکی، رادیولوژیست توانست بافت های سخت و نرم را در یک تصویر بدون کاربرد یک روش مهاجم روی بیمار، مثل روش افتراق تزریق ببیند. 

سی تی اسکن توسط Houns field اختراع شد و در سال 1972، به دنیای تصویر برداری معرفی گردید. اما ریشه های آن در علم ریاضی و فیزیک و نجوم است. اولین اسکنرهای CT در بخش تصویربرداری پزشکی در اواسط 1990 به وجود آمدند و آنقدر موفقیت آمیز بودند که به طور وسیع در اوایل 1980 جایگزین نوع مرکب شدند. سی تی اسکن تصاویر محوری از آناتومی بیمار تولید می کنند. تصاویر محوری، عمود بر محور طولی بدن تولید می شوند. سی تی اسکن یک تکنیک تصویر برداری دیجیتال است. منبع اشعه x محکم به صفحه آشکار کننده دستجات اشعه x که با زاویه 360 درجه در اطراف بیمار می چرخد و اطلاعات را برای توموگرافی جمع آوری می کند، متصل است.

کامپیوتر اطلاعات را با به کاربردن تکنیک پس تصویر Fourier algorithm پردازش می کند که اولین بار توسط Houns field برای تولید تصاویر سی تی اسکن، ارائه شد. کامپیوتر تصویربرداری اصلی می تواند تصاویر ثانویه، از تقریباً هر نمایی، با تغییر دادن و مقطع گیری از اطلاعات 3 بعدی Voxelها را ایجاد کند. هنگامی که کامپیوتر دوم برای پردازش و تهیه مقاطع جدید اطلاعات سی تی اسکن  CT اصلی به کار می رود به این سیستم Work Station گویند.

مطالب مرتبط:

توموگرافی و کاربردهای آن در دندانپزشکی ایمپلنت