عادات پارافانکشنال tongue thrust نیروی غیر طبیعی زبان در مقابل دندان ها در هنگام عمل بلع است. یک نیروی تقریباً 709 – 41گرم بر سانتی متر مربع روی دندان های قدامی و نواحی طرفی کام در طی عمل بلع گزارش شده است. در حرکات ارتودنسی، مقادیر کمتری از نیروی مداوم برای جابه جایی دندان ها کافی است. 6 نوع متفاوت از tongue thrust شناسایی شده است که ممکن است قدامی، حد واسط، خلفی، یک طرفه یا دو طرفه باشد و در اکثر موارد، ترکیبی از موارد فوق است. سوال شایع درباره این بیماری این است که کدام نوع ابتدا رخ می دهد، موقعیت غیر عادی زبان یا نامنظم قرار گرفتن دندان ها، به دو شکل زیر نگه کنید، این مشکلات به خوبی نشان داده شده است. در واقع این مشکلات در کاشت ایمپلنت نقش دارد.

 همچنین، این وضع در ترمیم ایمپلنت و مشکلات پروتزی می تواند نقش داشته باشد. اگرچه نیروی tongue thrust از نظر شدت، کمتر از نیروهای پارافانکشنال دیگر است، اما ذاتاً افقی است و می تواند استرس را در نواحی مخاطی پیرامون ایمپلنت افزایش دهد. این مسئله برای مراحل جراحی یک مرحله ای حائز اهمیت است که در آن ایمپلنت ها زمانی که در فاز اولیه ترمیم هستند، مقابل نیروها قرار می گیرند.

عادت tongue thrust ممکن است منجر به حرکت دادن یا لقی گردد که بیشتر مربوط به شرایطی است که ایمپلنت ها در یک کوادرانت قرار می گیرند. اگر دندان های طبیعی در ناحیه tongue thrust به دنبال نتیجه موقعیت یا حرکت غیر عادی زبان از دست روند، آن ها در معرض ریسک افزایش یافته در طی ترمیم اولیه و بارگذاری پروتزی زود هنگام قرار می گیرند، اگر دندان های باقی مانده لقی افزایش یافته را نشان دهند، بر پروتز ایمپلنت، مقادیر افزایش یافته ای از نیروهای اکلوزالی وارد می شود. برای ارزیابی عادت زبانی قدامی، دکتر لب پایین بیمار را نگه می دارد و آب را با فشار به داخل دهان بیمار از طریق سرنگ آب هدایت می کند و از بیمار می خواهد آن را قورت دهد.

مطالب مرتبط:

دندان قروچه