پری ایمپلنتیت یا عفونت ایمپلنت دندان وضعیتی است که می توان آن را به بیماری لثه تشبیه کرد.

باعث التهاب و عفونت لثه ها و بافت استخوانی اطراف ایمپلنت های دندانی می شود.

شرایط درمان عفونت ایمپلنت دندان باعث از بین رفتن استخوان اطراف ایمپلنت شده که منجر به بی ثباتی می شود.

از آنجایی که دردی وجود ندارد، بیماران اغلب از وجود این عارضه بی خبرند.

پری ایمپلنتیت ممکن است بلافاصله پس از ترمیم ایمپلنت با روکش دندان یا چندین سال بعد ایجاد شود.

طبق مطالعات انجام شده، ممکن است تا 5 سال طول بکشد تا پری ایمپلنتیت پیشرفت کند.

علت عفونت ایمپلنت دندان چیست؟

پری ایمپلنتیت می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله :

• چسب باقی مانده روی ایمپلنت
• ایمپلنت های دندانی خیلی نزدیک به هم قرار دارند
• زاویه گذاری ایمپلنت در استخوان
• استخوان ضعیف
• بهداشت ضعیف دهان
• سیگار کشیدن
• مشکلات سیستمیک مانند دیابت
• بارگذاری بیش از حد ایمپلنت
• شکستگی ایمپلنت

چندین مطالعه نشان می دهد که تا 47٪ از تمام ایمپلنت های کاشته شده تحت تأثیر پری ایمپلنتیت قرار می گیرند. و به دلیل شباهت آن به پریودنتیت (بیماری لثه)، بیمارانی که در گذشته بیماری لثه داشته اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به پری ایمپلنتیت هستند.

علائمی که نشان می دهد ایمپلنت شما ممکن است عفونی شده باشد عبارتند از :

• بوی بد دهان یا طعم نامطبوع در دهان
• خونریزی یا چرک در بافت لثه اطراف ایمپلنت
• لثه های قرمز یا متورم
• ایمپلنت شل

درمان عفونت ایمپلنت دندان

در مواردی که عفونت خفیف است، داروی آنتی بیوتیک ممکن است تنها چیزی باشد که لازم شود.

اما زمانی که این دارو به اندازه کافی قوی نباشد، ممکن است ترکیبی از گزینه ها ضروری باشد. درمان ایمپلنت های دندانی آلوده به میزان تحلیل استخوان و تاثیر زیبایی ایمپلنت آسیب دیده بستگی دارد.

درمان ایمپلنت های دندانی آلوده شامل تمیز کردن سطح ایمپلنت دندانی مورد نظر و بازسازی از دست دادن استخوان با پیوند استخوان در صورت امکان یا جایگزین های استخوان مبتنی بر فاکتور رشد است.

درمان های رایج عبارتند از :

پاکسازی غیر جراحی

پاکسازی مکانیکی.

نوعی تمیز کردن حرفه ای دندان یا ایمپلنت است که به صورت دستی با کمک قلاب و برس مخصوص یا به صورت مکانیکی با سیستم جریان هوا انجام می شود.

پاکسازی اولتراسونیک.

تمیز کردن با فرکانس بالاست که با دستگاهی انجام می شود که امواج ارتعاشی ساطع می کند تا ناحیه آلوده اطراف ایمپلنت آلوده را تمیز کند.

به این روش ها دبریدمان زیر مخاطی گفته می شود. دندانپزشک ممکن است ابزارهای جرم گیری ظریف یا تمیز کردن مکانیکی را توصیه کند اگر پاکت های مخاطی عمیق تر از 4 میلی متر باشد. معمولا ضد عفونی‌کننده‌های موضعی پس از دبریدمان استفاده می‌شوند.

دبریدمان فلپ باز

به طور معمول، زمانی که ایمپلنت در مکانی سخت قرار می گیرد، دندانپزشکان از یک روش جراحی استفاده می کنند.

یک لپه کوچک از لثه بریده شده و به عقب لیفت می شود و دسترسی به منطقه آلوده را آسان تر می کند.

تمیز کردن مکانیکی قبل از بخیه مجدد لثه ها با مواد ضد عفونی کننده همراه است.