از پروتزهای دائمی چه می دانید؟!
لبخند یک شخص کارت ویزیت آنهاست.
از دست دادن دندان ها می تواند زیبایی و اعتماد به نفس و توانایی صحبت کردن یا خوردن با رضایت را از آنها سلب کند.
به همین دلیل است که پروتزهای دائمی گزینه ای مناسب برای افرادیست که برخی یا تمام دندان های اصلی خود را از دست داده اند. پروتزهای دائمی که پروتزهای متحرک با ایمپلنت نیز نامیده میشوند، مشابه نمونههای سنتی هستند.
اما مزایایی را ارائه میدهند که معمولا پروتزهای متحرک نمیتوانند ارائه کنند.
پروتزهای دائمی می توانند کامل یا تکهای باشند. در حالی که پروتزهای متحرک روی لثه قرار می گیرند، پروتزهای دائمی با دو یا چند ایمپلنت روی استخوان فک ثابت می شوند. پروتزهای دائمی با استفاده از تکیه گاه های ایمپلنت، نسبت به روش های جایگزین برای جایگزینی دندان، قوی تر و ایمن تر هستند.
صرف نظر از روش انجام ان، جایگزینی دندان های از دست رفته لبخند و ظاهر چهره فرد را حفظ می کند. از سوی دیگر، ایجاد فاصله دندانی باعث افتادگی عضلات صورت می شود و فرد را مسن تر نشان می دهد. همچنین، خوردن غذا و صحبت کردن بدون مجموعه کامل دندان دشوارتر است.
به طور کلی، جراحی ایمپلنت دندان ایمن و موثر است و پروتزهای دائمی می توانند مادام العمر دوام بیاورند.
همچنین، بر خلاف پروتزهای سنتی که می توانند روی لثه ساییده شوند و به اطراف حرکت کنند، پروتزهای متکی به ایمپلنت در جای خود باقی می مانند و از ناراحتی و درد جلوگیری می کنند.
همچنین تمیز نگه داشتن پروتزهای دائمی راحت تر از پروتزهای متحرک است. این به این دلیل است که دیگر نیازی به برداشتن و شستشوی آنها در پایان روز نیست. مراقبت با مسواک زدن دو بار در روز، Waterpik، یا مسواک بین دندانی و معاینات منظم دندان نسبتا سادهتر میشود.
حذف تمام دندان ها از استخوان به طور کلی منجر به از دست دادن پیشرونده استخوان در یک بیمار پروتز می شود. هنگامی که ایمپلنت های دندانی در فک قرار می گیرند و با پروتز ایمپلنت قرار داده می شوند، استخوان را تحریک می کند. و منجر به حفظ استخوان موجود می شود.
برخی از مطالعات حتی نشان داده اند که رشد استخوان به دنبال کارکرد پروتز ایمپلنت کامل قوس تا سال ها اتفاق می افتد.
دندان مصنوعی دائمی می تواند به بیمار هنگام صحبت یا غذا خوردن اعتماد به نفس بیشتری بدهد. به این دلیل که برخلاف پروتزهای سنتی، این دندانهای مصنوعی دائمی پایدارتر هستند و نمیلغزند و از جای خود خارج نمیشوند. افرادی که این پروتزهای ثابت را استفاده میکنند، میتوانند هنگام خوردن وعدههای غذایی یا صحبت کردن، خجالت نمی کشند.
علاوه بر این، غذا ممکن است طعم بهتری داشته باشد زیرا پروتزهای دائمی سقف دهان را نمی پوشانند.
نصب دندان های مصنوعی دائمی می تواند یک فرآیند پیچیده باشد، به خصوص اگر دندان های موجود نیاز به کشیدن داشته باشند.
زمانی که بیمار دندانهایش را کشید، پروتزهای موقت دریافت میکنید و باید یک دوره انتظار برای انجام ایمپلنت بگذرانید.
همچنین، بیمارانی که استخوان سالم کافی در فک خود ندارند، نیاز به پیوند استخوان دارند تا ایمپلنت ها به درستی چسبانده شوند. این روش برای بیمارانی که قبلا از پروتز متحرک استفاده میکردند کمی سادهتر است.
اما این روش بهطور معمول در بیمارانی که دندانهایشان را کشیدند نیز انجام میشود.
مانند هر عمل جراحی دیگری، قرار دادن دندان مصنوعی دائمی با خطر جزئی عفونت و التهاب همراه است. همچنین، بیماریهای مزمن مانند دیابت میتوانند مانع از بهبودی مناسب پس از جراحی شوند.
بنابراین، همه بیماران کاندیدای مناسبی برای دندان مصنوعی دائمی نیستند.