زیرکونیوم؟؟؟
چرا این روش بیشتر توصیه می شود!
هزینه بین روکش های معمولی و روکش های زیرکونیوم به نظر می رسد که بسیار زیاد می رسد که بتوان آن را مقایسه کرد.
اما یک تفاوت در زیبایی واقعی در بین این دو می باشد، که هزینه ها را کمی درکش رو آسان تر می کند. زیرکونیوم در کوره سوزانده شده تا اکسید آن تولید شود و بعنوان پایه ای برای روکش های دندانی از این جنس باشد.
این ماده دارای تمام خواص دندان واقعی ست. اما با دوام و نیز استحکام بالایی دارد. مینای دندان دیدید که بازتاب نور دارد، این ماده هم همانند دندان های واقعی عمل می کند.
ساختار بیرون همه روکش های دندانی معمولا از پرسلین رنگ دندان می باشد. که سایه ای از دقیق از دندان های طبیعی را می سازد.
تفاوت در ساختار داخلی نهفته است. این روکش ها به این شکل به نظر می رسند :
ابتدا، تکنسین دندانپزشکی یک ساختار داخلی می سازد، پایه ای که به پلیت پرسلین وصل می شود، و سپس در کوره چند روزی گذاشته می شود. و نتیجه نهای در ساختار داخلی آن می باشد که بسیار مقاوم بوده و رنگ لایه رویی دندان .
معمولا ساختار داخلی ان از فلز بوده اما زمانی که نور بروی آن می تابد، می درخشد. ساختار داخلی به نظر تیره یم رسد، خطوطی سایه روی روکش می اندازند. و شاید به نظر جذاب نیاید. روکش های دندانی زیرکونیوم، ساختار داخلی شا ناز جنس زیرکونیوم بوده و ساختار بیرونی شان، از پرسلین رنگ دندان. ساختار داخلی به دلیل نیمه شفاف بود قابل مشاهده نخواهد بود.
اما در هر شرایطی ممکن است شبیه به دندان های واقعی برسد .
شکل ترکیبی :
دندانپزشکان توصیه شان براین است که دندان هایی که در ناحیه لبخند می باشند، بهتر است از جنس زیرکونیا باشند. این ناحیه لبخند 6 دندان اول است، در هردو فک. که بیشتر هم دیده می شوند. دندان های عقبی هرگز درخش قوی ندارد، و هرگز کامل هم دیده نمی شوند.
بنابراین روکش های معمولی می توانند کاملا عالی و بدون نقص جایگزین آن ها شوند.
به این معنا که همه دندان ها باید با این ماده معدنی و کمیاب جایگزین شوند. تنها دندان هایی که موقع صحبت کردن یا خندیدن یا لبخند زدن معلوم می شوند.