شایع ترین عارضه پس از عمل ایمپلنت، باز شدن خط برش است. در صورتی که باز شدن خفیف خط برش مشاهده شود، علت آن باید مشخص گردد. در صورتی که علت، نوع طراحی پروتز متحرک موقت بیمار است باید اصلاح شود. به بیمار توصیه می شود که سه بار در روز از دهانشویه کلر هگزیدین استفاده کرده و خط برش را با کمک یک اسفنج مرطوب یا مسواک نرم به آرامی پاک کند. در طول چند روز تا یک هفته، بافت نرم در داخل باز شدگی خط برش بدون به مخاطره انداختن آن ها گرانوله می شود. دوباره بخیه کردن ناحیه نباید صورت گیرد، زیرا مشکل را وخیم تر می کند.

در صورتی که پروسه گرانوله شدن بیشتر از دو هفته طول بکشد، ممکن است این عمل با تراش و اصلاح لبه های اپیتلیالی زخم با یک هندپیس با دور بالا و فرزهای الماسی خشن و تنها با اعمال بی حسی سطحی تحریک شود. این کار باعث خونریزی خفیف شده و امکان ادامه به عمل گرانولاین را فراهم می سازد.

شکست در این دوره:

حرکت در حین دوره ترمیم نامعمول است اما ممکن است اتفاق بیفتد. این عارضه ندرتاً با درد یا عفونت، ولی اغلب با یک ناحیه رادیولوسنت در اطراف آن همراه است. با هر علتی (نکروز استخوان، تکان یا عفونت)، باید بیرون آورده شود و جای آن در طی 8 تا 10 هفته بعد با گرفت اتوژن یا مواد جانشین استخوان به منظور تشکیل استخوان قبل از قراردهی بعدی آن، پر شود. در موارد نادر، شکست زودهنگام ، قراردادن یک ایمپلنت با قطر بیشتر جبران شود. این حالت در حضور عفونت منع تجویز دارد.