یک انتخاب جهت جایگزینی تک دندان از دست رفته، دنچر پارشیال متحرک است(RPD). یک اصل متعارف در دندانپزشکی ترمیمی استفاده از پروتزهای ثابت است. RPDها معمولاً در زمان جایگزینی 3 یا تعداد بیشتری دندان خلفی یا از دست رفتن کانین دارد یا تعداد بیشتری دندان مجاور آن تجویز می گردند. معمولاً بیماران به ندرت با یک RPD به عنوان جایگزینی قابل قبول برای تک دندان خلفی از دست رفته موافقت می کند. 

مزایای رستوریشن های متحرک برای دندان های از دست رفته ی متعدد شامل موارد ذیل است: سادگی مراقبت روزانه از دندان های مجاور، توانایی جایگزینی بافت نرم در ناحیه ی بی دندانی مناطق زیبایی قرار دارند و صدمه ی عمده ای دیده اند، حمایت از لب بالا در صدمات وخیم، حداقل آماده سازی دندان اباتمنت (پایه) و هزینه ی کم. گرچه هیچ گونه مزیتی درباره RPD جایگزین تک دندان خلفی گزارش نشده است.

پروتز متحرک از استخوان ها نگهداری نمی کند دندان های خلفی ماگزیلا معمولاً در منطقه ی زیبایی قرار دارند (به ویزه پره مولرهای ماگزیلا) و از دست رفتن استخوان می تواند در نتایج زیبایی مداخله کند. عملکرد بیمار توسط جانشین کردن یک یا دو دندان با پروتز متحرک بهبود نمی یابد در نتیجه بهبود زیبایی و جلوگیری از منحرف شدن دندان های دیگر در قوس دو دلیل اساسی بیمار جهت استفاده از این رستوریشن هاست. به دلیل حجم آن و نیاز به ثبات در قوس، یک RPD نسبت هر درمان دیگری، مقدار بیشتری گیر خرده ی غذایی و پلاک در دندان های مجاورش دارد. گزارش کلینیکی از طول عمر، عوارض و طول عمر دندان های مجاور در یک RPD تک دندان در ناحیه ی خلفی دهان وجود ندارد. پس براساس یک روش درمانی متکی بر شواهد، این روش تجویز نمی گردد.